Donderdag 30 april 2015

Covarrubias – Langa de Duero. We nuttigen ons ontbijt op het terras van de camping bij een temperatuur van vier graden Celsius. Het op- en inpakken van de natte buitententen is bij deze temperatuur ook geen prettige bezigheid. Als de zonnestralen de camping bereiken nemen we de stokstaartjeshouding aan en laten we ons eerst op temperatuur brengen voordat we vertrekken. Na de koffie in Sto. Domingo de Silos passeren we de Yecla kloof en klimmen we over een lengte van vier kilometer naar een hoogte van ruim duizend meter. We zijn nu op een hoogvlakte aangekomen voorzien van imposante rotsformaties. We komen er achter dat hier een grote populatie gieren is gehuisvest. Waarschijnlijk ligt er in het bos, niet zo ver van de weg af, een kadaver want in no time komen uit alle windstreken de gieren aangegierd en hoorden we aan het krijsen dat de buit waarschijnlijk niet vreedzaam gedeeld wordt. We besluiten om te gaan overnachten in het plaatsje Coruńa del Conde. Er is hier slechts één gelegenheid om te overnachten en waar we al bang voor waren wordt bewaarheid, er is geen plaats meer Casa rural El Castillo. Het is niet anders, we moeten er voor vandaag ruim twintig kilometer aan vast knopen met totaal bijna vijf kilometer klimwerk tot acht procent! We zien er wel een beetje tegenop zo aan het eind van de dag, maar achteraf viel het toch wel mee. In Langa de Duero nemen we onze intrek in Hostal El Carascal. De communicatie loopt niet helemaal op rolletjes omdat er niemand een woord over de grens spreekt en wij in het Spaans niet verder komen dan de vraag om een kop koffie! Maar met behulp van de kinderen en wat handen en voetenwerk komt alles op zijn pootjes terecht. Om wat te eten moesten we, zoals in Spanje gebruikelijk, tot negen uur wachten. Het was de moeite meer dan waard want we hebben heerlijk gegeten mede dank zij de inzet van vader, moeder en de twee kinderen. De traditionele klompjes zijn voor deze lieve mensen zeker op hun plaats