Vrijdag 1 mei 2015 

Langa de Duero – Berlanga de Duero. Gisteravond laat kwamen we erachter dat er geen ontbijt bij de overnachting zat. Mochten we in het Hostal willen ontbijten dan kon dat niet eerder dan om negen uur.We zien daar van af en vertrekken, na inname van een vitaminepil, met de smaak van tandpasta in onze mond naar een nieuwe bestemming. We fietsen vlak langs de Rio Duero dus het is vrij vlak. Na ruim twintig kilometer zijn we in San Esteban de Gormaz. Hoogste tijd voor de koffie en iets van de bakker. Joost gaat nu in praktijk brengen wat hij gisteravond van een attente Spanjaard leerde, namelijk om in één woord een kopje koffie met weinig melk te bestellen. Hij besteld een cordato voor hemzelf en in zijn enthousiasme voor Wim, in plaats van zijn geliefde americano, een koffie solo. ( een éénteugs kopje! ) We krijgen er een plakje cake bij, waarschijnlijk omdat het de dag van de arbeid is. ( 1 mei alle Spanjolen vrij!! ) Bij de bakker vullen we aan wat we vanmorgen tekort gekomen zijn. Ter elfde ure is het verzoeten of verzuren zegt het spreekwoord. Het is vandaag de beurt aan verzuren in de vorm van wind en lichte regenbuitjes. We rijden naar het schitterende stadje El Burgo de Osma waar Joost een herkansing krijgt in het bestellen. Hij is geslaagd met vlag en wimpel. We rijden door naar Berlanga de Duero en laten ons de weg wijzen naar de Albergue Municipal waar we allerhartelijkst worden ontvangen en een plaatsje uitzoeken op de slaapzaal waar nog twaalf mensen kunnen overnachten. De behulpzaamheid kent ook hier geen grenzen. Mevrouw belt speciaal naar een adres in het stadje als ze van Wim hoort dat we graag een stempel in onze Salvoconducto willen hebben. Een en ander is snel geregeld. Joost werkt stug door aan het verslag voor de website en Wim spoed zich per rijwiel naar het opgegeven adres. Nog even wachten dan is het negen uur en schuiven we met de andere aanwezigen aan tafel voor de avondmaaltijd.We krijgen een eenvoudig maal voorgeschoteld bestaande uit een groene salade, stokbrood, gebakken lapjes vlees en patat. Voor de liefhebbers ( en dat zijn de meesten ) is er een flesje vino tinto. De conversatie wordt hoofdzakelijk in het Duits en Engels gevoerd. Gezelligheid kent geen tijd, het was dan ook aan de late kant voordat we ons op de enorme bedden in de slaapzaal uit kunnen strekken.

Dit bericht is geplaatst in Spanje 2015. Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *