Segovia – Coca
We worden in de loop van de nacht regelmatig wakker van harde windvlagen. Dat belooft waarschijnlijk niet veel goeds. Maar gelukkig is de wind weer gaan liggen als wij opstaan. We verlaten de camping die zo’n vier kilometer voor Segovia ligt en rijden even later door de stad met zijn mooie cathedraal, zijn prachtige kasteel en het bijzondere aquaduct. Eenmaal weer buiten de stad gaan we verder op een Camino Natural, een onverhard pad aangelegd op een oude spoorbaan. Deze heeft de mooie naam: Via Verde del Eresma. We fietsen er tweeënveertig kilometer over tot aan Nava de la Asancion. Kaarsrechte stukken van zo’n acht kilometer lengte zijn geen uitzondering. Tegenliggers zie je vaak al van verre aankomen. Zo ook het echtpaar Henk en Riet uit Veenendaal die een rondje Spanje doen. Gestart in Zaragoza zijn ze nu twee weken onderweg en hebben er nog circa tien te gaan. Ook zij genieten van de natuur onderweg en vertellen ons dat ze een paar kilometer terug een groot hert roerloos in het bos zagen staan, alleen zijn kop bewoog en volgde hen. Geweldig!
Wat schetst onze verbazing als we een eind verderop ook een roerloos hert zien staan dat ons met zijn kop volgt. We vragen ons af of het wel echt is of een stunt van het buro Turismo. We hebben geen zin om het uit te zoeken dus blijft het een raadsel.
Onze kaken zijn nauwelijks bekomen van het gesprek over het hert en de Veenendaalers of de volgende tegenliggers dienen zich aan. Alweer een stel maar ditmaal uit ons zuidelijke buurland. Ze hebben nog tot Segovia gegaan, laten daar hun fietsen ophalen door Soetens en gaan zelf per trein naar Zaragoza waar hun auto geparkeerd staat. Zo zie je maar, er zijn vele mogelijkheden voor een fietsvakantie. Zij geven ons nog een paar tips over het traject dat wij nog moeten fietsen en waar de overnachtingsmogelijkheden zeer beperkt zijn. Het overnachtingsadres in Coca is snel gevonden maar is onbemand. We bellen het aangegeven nummer en binnen tien minuten zorgt José dat we naar binnen kunnen en krijgen we een heerlijke koele kamer. Aan het eind van de middag snuiven we nog een lijntje cultuur, we zijn tenslotte niet voor niets in Coca!
