2 juni 2017

Sabiñanigo – Laruns
Voordat we het dorp verlaten slaan we voldoende in voor wat vandaag onbetwist een pittige dag gaat worden. Op deze dag is er zeker geen plaats voor hongerklop en/of pap in de benen! We vertrekken met een aangenaam zonnetje en beginnen aan de eerste van de vijftig kilometer tot de Col del Portalet. De eerste zestien kilometer zijn royaal vals plat met een paar uitschieters ertussen en brengen ons in Biescas. Een aangenaam traject om de spieren alvast een beetje te laten wennen aan wat er vandaag nog komen gaat. In Biescas is het aangenaam koffie drinken op een schaduwrijk terras maar het werk wacht dus opstappen maar! Nog maar net buiten Biescas begint de pret, ruim zes kilometer klimmen met een gemiddeld percentage van acht procent, gevolgd door evenzoveel kilometers vals plat om op adem te komen en vier kilometer van zeven procent om in Sallent de Gállego op dertienhonderd te belanden. Het is inmiddels drie uur in de middag, tijd voor de ravitaillering. We nemen uitgebreid de tijd voor een niet al te zware maaltijd, we willen tenslotte zo min mogelijk mee omhoog nemen als we zo meteen verder gaan. Inmiddels is de zon weer gaan schijnen nadat we rond het middaguur een fikse regenbui hebben gehad. We stappen weer op voor de laatste tien kilometer naar de top. We worden geacht eerst vier kilometer van acht en aansluitend vijf kilometer van zeven procent te overbruggen. Om de kilometer staat er een informatiepaal langs de kant van de weg met daarop het stijgingspercentage voor de eerstvolgende kilometer en de afstand die nog te gaan is tot de top. De laatste informatiepaal geeft aan nog één kilometer van gemiddeld vijf procent. Zoals altijd zit het venijn in de staart. Gemiddeld vijf houdt gewoon in een flink stuk van tien procent waar je U tegen zegt, maar we laten ons er niet door kisten! Eenmaal boven kijken we wat rond, drinken wat en trekken warme winddichte kleding aan voordat we aan de dertig kilometer lange afdaling naar Laruns beginnen. Halverwege de afdaling moeten we nog flink in de remmen omdat er een schaapskudde over moet steken. Zes kilometer voor Laruns begint moeten we weer in de remmen, ditmaal worden we overvallen door regen, hagel en onweer. We hebben geluk dat we kunnen schuilen onder een overstek van een soort boerderijwoning. Althans die conclusie trekken we naar aanleiding van de geur die met vlagen voorbij komt. Na zo’n veertig minuten schuilen wagen we het erop en dalen verder af naar Laruns waar we bij aankomst op de markt door Pluvius worden verwelkomd en gezegend! In het hotel bieden ze ons een arrangement aan wat inhoud: een tweepersoonskamer, een diner en een ontbijt. We maken er graag gebruik van. En als wij het niet verdient hebben dan zeker onze beentjes!

Dit bericht is geplaatst in Spanje 2017. Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *