Pontebba – Spittal an der Drau
Aan sommige dingen merken we dat we niet meer zover van Oostenrijk verwijderd zijn. Dit zien we ook bij het ontbijt waar onze tafel voorzien is van een schotel met veel soorten fijne vleeswaren en kaas en niet te vergeten heerlijk vers gebakken brood. Vanuit Pontebba volgen we weer de de Alpe Adria fietsroute die is aangelegd op een oud spoortracé. Voor ons betekent dat voortdurend stevig vals plat omhoog. Dat deze fietsroute populair is ( van noord naar zuid! ) merken we aan het grote aantal tegenliggers, opvallend vaak voorzien van een vlaggetje en weinig bagage zij ze ons in een mum van tijd gepasseerd. Er zijn nogal wat uitspanningen die vandaag ruhetag hebben dus het is even speuren voor een kopje koffie. Vanaf Camparosso in Valcinale worden de rollen omgedraaid en mogen wij ervaren hoe het is langdurig vals plat naar beneden te rijden. Iets buiten het toeristische Tarvisio komen we op een soort van drielandenpunt. Hier kun je een keuze maken voor Oostenrijk, Slovenië of Italië. Kozen we vier weken terug nog voor linksaf naar Slovenië, nu de cirkel rond is gaan we rechtdoor richting Oostenrijk. Op dit punt ontmoeten we een al wat ouder echtpaar woonachtig in Velden am Wörthersee. Ze zijn op hun E- bike onderweg naar Kranjska Gora in Slovenië omdat je daar zo lekker kan eten! Joost suggereert dat ze daar wel zullen overnachten om morgen weer naar huis te fietsen. Dat is niet de bedoeling aldus het stel vanmiddag rijden we weer terug. Totaal zo’n honderdvijftig kilometer! Deze aardige mensen leveren maar weer eens het bewijs dat je, ook als je al wat ouder bent ( vijfentachtig en drieëntachtig ) nog leuke dingen kunt doen op de fiets. Als we in een park in Villach een bammetje eten begint het alweer een beetje te betrekken en rommelt het in de verte. De route loopt dwars door het centrum en zodoende moeten we een stukje lopend afleggen door voetgangersgebied. Tot onze grote verrassing lopen we hier het Belgisch echtpaar uit Leuven weer tegen het lijf. Omdat we nog steeds hun echte namen niet weten, en het niet nogal onpersoonlijk over de Belgen willen hebben, noemen we ze Boudewijn en Fabiola. Boudewijn is vandaag jarig komen we te weten en wij vinden dat we hem namens het Nederlandse volk een passend geschenk aan moeten bieden, zeker nu hij zover van huis is! Het kost enige moeite want het Delfts Blauw moet onder uit een van de achtertassen komen. De drieënzestig jarige is er verguld mee en nodigt ons uit om op een van de terrasjes het glas te heffen, want wie jarig is trakteert. We laten de aangeboden prosecco aan ons voorbijgaan en houden het op een colaatje. Omdat we vandaag nog iets verder willen dan Villach nemen we afscheid van Boudewijn en Fabiola en zullen ongetwijfeld nog contact met ze hebben in de toekomst. Vanuit Villach volgen we de Drauradweg R1 die grotendeels langs de rivier loopt. We hadden al een traktatie achter de rug, maar de laatste dertig kilometer krijgen we er nog één, ditmaal van Pluvius die er zodoende voor zorgt dat we toch nog enigszins doorweekt belanden in kamer 1 van Gasthof Kasperle. Met dit weer laten we camping voor wat hij is!
