Algeciras – Zahara de los Atunes
Het ontbijt staat gereed in de eetzaal. Verder is er niemand te zien en zijn we waarschijnlijk de enige gasten. We roosteren zelf het brood en doen ons te goed door van alles wat te nemen van het ontbijtbuffet. Gistermiddag zijn we halverwege een klim gestopt en die gaan we nu eerst afmaken. Als we bij Tarifa aankomen zijn we afgedaald tot zeeniveau. We volgen de kustlijn in noordwestelijke richting waar ook een stevige wind vandaan komt waar we tegenin moeten beuken. Het landschap wordt weer wat heuvelachtig. We rijden nu door een soort van Spaanse Flevopolder. Een groot landbouwgebied met een surplus aan windmolens. We volgen nog steeds de N-340 die nu wat meer landinwaarts loopt. Ter hoogte van Venta de Retin gaan we linksaf de A-227 op die ons weer dichter bij de kust brengt. In de loop van de middag komen we aan in Zahara de los Atunes. Het staat niet op onze wegenkaart maar toch is er hier een camping. We rijden door het dorp en volgen nog enkele kilometers de kustweg in zuidelijke richting tot camping Bahia de la Plata. Als we ons aanmelden moeten we een keus maken, een staanplaats van honderd- of vijftig vierkante meter. Onder het motto: Als je samen in een twijfelaar kunt overnachten, moet dat zeker met twee tenten op vijftig vierkante meter kunnen. Deze oppervlakte lijkt veel maar het is toch nog wat passen en meten voordat de twee tenten geïnstalleerd zijn. We staan hier vlak aan zee, zon en wind zorgen ervoor dat de was droogt als een tierelier.
