27 Mei 2018.

Huelma – Granada

Na het Spaanse ontbijt bestaande uit geroosterd brood met leverpastei of tomatenpulp en een kopje goede koffie verlaten we het hostal in Huelma en fietsen weer naar de route. Bij het zien van het eerste verkeersbord voelen we al nattigheid, twee rijbanen omhoog en één naar beneden houdt meestal in dat we een aantal kilometers moeten heisteren. Na een uurtje komt er nog wat extra nattigheid bij. Het kon vandaag wel eens een regionale watergeefdag zijn. Ook de loten van Leen en Stiena van der Male worden niet overgeslagen en rijkelijk besprenkeld met een milde regen. De regenpakken komen goed van pas om ons zondagse kleding te beschermen. Gehuld in deze kledij bezoeken we een luxe bakkerij oftewel Pasteleria Calitos in Guadahortuna. Binnen staan twee agenten van de Guardia  Civil aan de koffie en eten daar een zo te  zien, smakelijk soort  brood bij. Onder het motto, wat goed is voor de sterke arm moet ook goed zijn voor een paar sterke benen, bestellen wij ook zo`n brood. Het is een soort rozijnenbrood met een vleugje anijs erin. Het smaakt heerlijk en is een welkome aanvulling op het ontbijt van vanmorgen. Zo rond een uur of één is de gieter schijnbaar leeg en doet de zon zijn best om ons wat op te warmen. In Iznalloz is het zoeken om ergens te kunnen eten maar alles is nog gesloten. Een paar mannen zetten ons op het juiste spoor richting Deifontes en verzekeren ons dat we daar zeker kunnen eten. Ze hebben gelijk en we genieten van een heerlijke salade en een paar Spaanse vleesspecialiteiten begeleidt door een botella aqua en het gekwetter van een groot aantal Spaanse gezinnen. Als we weer buiten zijn is het ondertussen aardig betrokken achter de bergen en horen we gerommel van onweer. We vragen ons af of we het wel droog zullen houden. Bij het stuwmeer Embalse del Cubillas verlaten we de route en volgen de N-323A. Deze keuze zorgt er echter wel voor dat we bij El Chaparral, waar de N-323A plots ophoudt te bestaan, goed moeten zoeken om de weg naar de route terug te vinden. Via de voorsteden Albolote en Maracena rijden we Granada in waar we toch nog even moeten schuilen voor een regenbui. Op de stadscamping Sierra Nevada hebben ze nog wel een plaatsje voor ons en is het droog als we tenten opzetten tussen een internationaal gezelschap.

Dit bericht is geplaatst in Spanje 2018. Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *