29 mei 2017

Cubo de la Solana – Aranda de Moncayo
We sliepen vannacht onder de torenklok en vreesden het ergste voor onze broodnodige nachtrust. Gelukkig was de klok zo geprogrammeerd dat hij s’avonds om half twaalf nog éénmaal sloeg om de dag af te sluiten en de volgende morgen om half acht met één slag de dag opende. Onze nachtrust heeft er dus niet onder geleden. 

We zijn niet de enigen die het dorp op dit tijdstip verlaten. Met ons gaan honderden biggen de weg op, gehuisvest in een soort van rijdende flat van vier verdiepingen hoog. Knorrend rijdt het flatgebouw tegen de helling van tien procent op, de vaders trakterend op een combinatie van uitlaatgas en varkenslucht.

In Gomara is het hoog tijd voor koffie. Na lang zoeken vinden we uiteindelijk een bar die geopend is. Op het pleintje voor de bar staan pontificaal vier fietsen voorzien van de nodige bagage, zo te zien uit Brabant. We zijn schijnbaar niet zomaar van onze gezellige Brabantse medereizigers af en vinden dat ook niet erg! Als we de bar verlaten komen er net drie mannen aanfietsen. Ze zijn afkomstig uit Ipswich in Engeland en fietsen van Pau naar Madrid. Zij doen dat niet met Benjaminse ,maar met Michelin en dan voornamelijk over de gele wegen. Ze zijn wel heel enthousiast over ons routeboekje. Op ons verzoek zullen ze bij thuiskomst de groeten overbrengen aan Hare Majesteit Koningin Elizabeth, waarvan akte. We rijden door een min of meer verlaten streek. De dorpjes die we passeren hebben dan ook geen voorzieningen die de inwendige mens kunnen plezieren. In het dorpje Ciria hopen we een broodje of iets dergelijks te scoren, maar verder dan cola of koffie komen we niet en we hebben er nog behoorlijk extra voor geklommen om er te komen!

Als we er een kamer kunnen krijgen gaan we in Aranda de Moncayo overnachten. Als we op het punt staan door de smalle steile straatjes af te dalen naar de Plaza Mayor komen de vier Brabanders puffend hun fietsen voortduwend naar boven lopen. Ze hebben heerlijk gegeten bij het Hostal Rural waar wij gaan overnachten en ervaren nu dat elke medaille een keerzijde heeft! Wij hebben nog even tijd om ons geestelijk voor te bereiden voor de start morgenochtend.

Dit bericht is geplaatst in Spanje 2017. Bookmark de permalink.

Eén reactie op 29 mei 2017

  1. Chris van den Dries schreef:

    Beste Wim en Joost,
    Ik volg nog steeds met belangstelling jullie prachtige reis. Dankzij jullie enthousiaste beschrijvingen en mooie foto’s weten mijn vrouw en ik nu ook hoe we over drie weken onze vakantie gaan vieren. Na het al geplande bezoek aan Barcelona gaan we de Duero volgen vanaf de bron naar de uitmonding bij Porto in de Atlantische Oceaan. Overigens wel met auto en vouwwagen 🙂

    Geniet nog van de laatste kilometers.

    Groet, Chris

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *