Adria – Oriago
We nuttigen een traditioneel Italiaans ontbijt, een kop koffie en een croissant naar keuze, staande aan de bar. Het is zwaar bewolkt en als we vertrekken valt er een spikkelbuitje wat weldra overgaat in dikke druppels. Alleen de regenjas aan is nog afdoende op dat moment, maar als we eenmaal in de wereld of no where rijden barst de bui echt los. Er is niets leukers dan in de stromende regen snel je regenbroek over je schoenen aan te trekken zonder lelijke woorden te zeggen! Omdat het nogal slecht weer is hadden we al besloten tussen de middag iets warms te nuttigen. Maar rond het middaguur is het al een tijdje droog en schijnt de zon. We komen langs de achterkant van een groot hoog gebouw waar onder een overkapping wat tafels en stoelen staan. De ideale entourage om een lunch te verorberen. Joost denkt dat het bij een bejaardenhuis hoort en die zullen ons heus niet wegjagen! Het toeval wil dat er iets verderop een mercado is met voldoende keus voor het middagmaal. We zetten de warme hap uit ons hoofd en Joost gaat inkopen doen. Ondertussen gaat Wim nog even op verkenning. Uiteindelijk gebruiken we de lunch zittend op een betonnen muurtje naast de mercado. We zijn nog niet zo brutaal dat we ongevraagd gebruik maken van de faciliteiten van het hotel aan de overkant.
Het blijft de hele middag zonnig en drukkend warm. Rond vijf uur arriveren we bij Agriturismo Cà Marcello ons welbekend van een bezoek in 2012. We hoeven dan ook niet te zoeken naar de kersen, frambozen en zwarte bessen. We vinden ze blindelings. Terwijl de was draait gaan we op de fiets naar het ons bekende supermarktje niet alleen om boodschappen te doen maar ook om te kijken of toevallig onze repen chocolade ( 2012 ) nog bij kassa liggen.
