Pozzuoli – Sperlonga
De dag begint met wat klimwerk, we moeten tenslotte uit de krater komen. Al snel fietsen we langs de kust over lange rechte wegen. Aan bebouwing geen gebrek, enorm veel kleine winkels waar werkelijk alles te koop wordt aangeboden, veel hotels die bijna allemaal nog gesloten zijn en enorme grote resorts die ook nog allemaal dicht zijn. Je kunt aan alles merken dat het seizoen nog moet beginnen. We zien opvallend veel overdreven opgemaakte en schaars geklede dames langs de kantvan de weg. Ze zijn wel aardig want ze zwaaien naar iedere voorbijganger. Zou dit een teken zijn dat de zomer eraan komt!
We rijden door een stuk duingebied en zien treffende overeenkomsten met de strandweg bij Haamstede, duinovergangen, consumptietenten, parkeerplaatsen en last bur not least parkeermeters.
Aan het eind van de middag is het weer klimmen en dalen tot we op camping Nord – Sud belanden in Sperlonga. We krijgen een mooi plekje toegewezen, vlak, schaduwrijk
en royaal voorzien van scherpe steentjes. Als pleister op de wond nodigen we onszelf uit om in het restaurant op de camping te eten. Er is geen menukaart. Op advies van de bediening bestellen we één antipasta en we geven aan dat we ook spaghetti willen eten. De bediende zegt: Spaghetti vingole! We knikken beiden maar hebben geen idee wat we zullen krijgen. De antipasta wordt opgediend. In plaats van de verwachte diverse soorten vleeswaren krijgen we twee schaaltjes met vijf verschillende koude visgerechtjes en een mandje brood. Als we de overheerlijke gerechtjes opgesmuld hebben volgt er weer een schaaltje, ditmaal met twee warme visgerechten. We weten niet of dit bij de antipasta hoort of bij het hoofdgerecht. Even gluren bij de buren brengt de oplossing, het is nog steeds antipasta.
Daarna krijgen we elk een dampend bord spaghetti gemengd met schelpdiertjes, ( die wij in zeeland kokkels noemen) en een heel licht gebonden visbouillon met verse peterselie. Wat een geweldig gerecht om de dag mee te besluiten.
