Vrijdag 29 mei 2015

La Châtre – Le Pont-de-Sargy.  Zoals elke dag zijn we ook nu weer vroeg uit de veren. Uitbuiken hebben we vannacht gedaan. Vandaag wachten ons weer de nodige kilometers om aanstaande zaterdag enigszins bijtijds in Nevers te arriveren.Onze Friese buren die onderweg zijn naar Portugal zijn ook al druk in de weer en trteffen voorbereidingen om te vertrekken. Onze opmerking: Ochtendstond heeft goud in de mond, is voor de buurman voldoende aanleiding om nog even een praatje te komen maken.Buurman is zelf ook een gepassioneerd fietser en sinds hij een nieuwe hartklep heeft gaat het weer cresendo met hem. Als we hem vertellen dat we niet naar Santiago gaan, maar al wel bijna vijf weken onderweg zijn, en wat en waar we zoal gefietst hebben deze reis, uit hij zijn waardering meerdere keren met het woord: Bliksems! Als de onweersbui is overgedreven eindigt het bliksembezoek van onze enthousiaste buurman.We laten La Châtre liggen en fietsen via kleine landweggetjes naar Lacs waar we de route weer oppakken. We rijden nu door een gebied waar vrijwel alleen granen worden verbouwd, onafzienbare akkers tot aan de horizon.Al snel ontmoeten we de eerste pelgrim, een man afkomstig uit Goirle. Hij had na zijn middelbare schooltijd nooit meer gefietst, maar ter voorbereiding van deze pelgrimstocht had hij het laatste halfjaar werkelijk alles op de fiets gedaan. Zijn zitvlak was dus goed geoefend, de rest komt onderweg wel zei hij. Zijn bedoeling is om vanuit Santiago via de Camino Portugese door te fietsen naar Lissabon.In Châteaumeillant drinken we koffie op een terras in gezelschap van een Nederlands stel. Gezellige en enthousiaste mensen die hun eerste grote fietstocht maken. Op hun aanwijziging rijden we heuvelaf naar een supermarché net buiten de stad die volgens hen aan de route ligt.Uiteindelijk komen we op de D3 uit. Deze wat grotere weg loopt tot Le Châtelet parallel aan onze fietsroute. We besluiten deze weg maar te volgen maar missen dan wel een klimmetje van acht en één van tien procent. Ach, je kunt nu eenmaal niet alles hebben!We ontmoeten weer een pelgrim, Fries van geboorte en woonachtig in Warnsveld. Op onze vraag of alles goed gaat antwoord hij dat hij een tik heeft. Nou ja, niet hijzelf haast hij te zeggen maar zijn fiets.Omdat hij niet kan vinden wat de oorzaak is, is het behoorlijk irritant. De vaders bieden hem een gratis consult aan en komen al gauw tot ontdekking dat het lager van zijn rechtertrapper droog loopt en teveel speling heeft. Nu de diagnose is gesteld is de rest voor een Franse fietsenmaker.Onze vriend, want dat zijn we inmiddels, heeft nog grootse plannen. Vanuit Santiago gaat hij met openbaar vervoer naar Satander om vandaar met de boot over te steken naar Plymouth in Engeland. Van daar fietst hij in een grote omtrekkende beweging (hoe groot staat nog niet vast) naar Dover voor de oversteek naar Calais waar de fiets weer aan de beurt is om hem naar huis te brengen. Ja, ja aan ambitie ontbreekt het onze vriend niet.Na de lunch moeten we nog de nodige kilometers maken om ons overnachtingsadres te bereiken in Le Pont-de-Sargy. We gaan á la ferme overnachten bij Madame Picq. Kamperen bij de boer wat kunnen we daar van verwachten in Frankrijk? Wordt bij aankomst het gemeste kalf geslacht en worden we uitgenodigd als gast aan tafel? De weg naar de camping staat in ieder geval goed aangegeven. Bij aankomst is er niemand te zien. We zien ook geen bordje waar we ons aan kunnen melden. Niemand aanwezig betekent meestal, installer vous, dus zoeken we een plekje, zetten de tenten op, cofisqueren een picknicktafel, eten een pakje tuc en inspecteren het sanitair.De warmwatervoorziening is top, overvloedig, en het water komt zowat kokend de kranen uit.Echter voor de mengkraan in douche hebben we geen goed woord over. Het kan toch niet de bedoeling zijn dat je in je nakie een kwartier staat te hannesen om een aangename temperatuur uit de douchekop te laten komen? Te warm, te koud, iets te warm, veel te koud, bloedheet, steenkoud, enz, enz. Een en al ergernis en waterverkwisting.Rond zevenen komt de dochter van de familie Picq naar ons toe. Ze heeft een lijstje in de hand met daarop de tarieven. Voor het bedrag van tien euro zijn we de hele nacht onder de pannen in onze eigen tent. Als de dochter weer huiswaarts keert oppert Wim: Madame zelf was zeker te slapjes om te komen.

Dit bericht is geplaatst in Spanje 2015. Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *