Maandag 2 juni 2014.

Maandag 2 juni 2014.

Kwart voor acht zijn we gereed om te vertrekken en staan bij de uitgang voor een gesloten hek. We zien dat het hek te openen is middels cijfercode maar die is ons niet bekend. Het kantoor is gesloten en de graaf zit waarschijnlijk nog aan het petit dejeuner. Even eerder zagen we een Nederlandse meneer het toiletgebouw ingaan en we besluiten om hem naar de code te vragen. Hij moet er even over nadenken want een dergelijke vraag verwacht je niet als je net van het toilet afkomt. Uiteindelijk krijgen we twee getallen waarvan hij vermoed dat één de juiste is.
Hij heeft gelijk, bij het tweede getal is het bingo en kunnen we op pad.
Na enige tijd worden we middels borden erop geattendeerd dat na vijf kilometer er een route barree is. Nou hebben we de ervaring dat je als fietser daar niet al te veel van aan moet trekken. Negenennegentig van de honderd keer kun je er gewoon langs. Dees en Balt hadden ons er al op geattendeerd dat er twee grote viaducten in aanbouw waren en dat je daar zelf een alternatieve route uit moest stippelen. We vragen ons af of achter het bord route barree de bewuste viaducten zijn. We rijden door en met enige moeite (fietsen over een drempel van veertig centimeter tillen) ronden we beide viaducten.
We komen vandaag nogal wat pelgrims tegen. Met enkele van hen maken we een praatje. De meeste wensen we alleen een Bon Camino. Als we in het stadje Château-Renault even wat drinken op een bankje in de hoofdstraat komen er vier Pelgrimsmannen zonder verpakking voorbij. Één van de vier heeft een bagagewagentje achter zijn fiets met niets erin. Een beetje vreemd, zonder bagage naar Santiago. Iets later komt er een camper met een Nederlands kenteken langzaam voorbijrijden, we vermoeden dat die bij de vier mannen hoort. Als we weer onderweg zijn treffen we een Belgisch echtpaar die al enkele keren met deze mannen op dezelfde camping hebben gestaan. De mannen zijn oud-militairen die onder leiding van een aalmoezenier naar Santiago fietsen. De bagage wordt in de camper vervoerd. We zijn toch wel enigzins verbaasd over de gesteldheid van het Nederlandse leger in ruste. Gelijk met de mannen is blijkbaar ook hun persoonlijke uitrusting met pensioen gegaan!
We besluiten om in Vouvray naar een camping te gaan. Dit plaatsje ligt aan de Loire iets ten oosten van Tours en is vergeven van de cave’s waar de streekwijnen worden aangeprezen en verkocht.
De receptioniste op de camping promoot op haar manier het wijngebied, ze heeft duidelijk een wijntje te veel gedronken bij het middagmaal.
Later op de avond maken we nog kennis met twee mannen uit Vught. Zij maken hun eerste grote fietstocht en zijn op weg naar Santiago. Voor dat het zover was dat ze op pad konden hebben ze een flinke donatie gedaan bij Rein Veenendaal te
Veenendaal een bekende zaak in fietsenland. Om de lange weg naar hun aflaat enigzins te bekorten kregen ze beide een mooie idworx.

Dit bericht is geplaatst in Spanje 2014. Bookmark de permalink.