Woensdag 21 mei 2014.
We krijgen een prima ontbijt en betalen ons inziens voor de kamer en al het overige wat we genoten hebben een klein prijsje. Omdat we op de dag van aankomst wat meer tijd willen spenderen in Santiago hebben we de route enigzins gewijzigd. Vanuit A Merca rijden we naar Ourense en vandaar volgen we een stukje de N525 via Tamallancos naar Gea waar we de route weer oppikken.
Iets buiten Ourense zien we drie bekenden voor een restaurantje hun regenkleding aantrekken. Het zijn Jos, Marjo en Eric. We maken het debuut mee dat Eric voor het eerst in zijn nieuwe regenbroek fietst en het mag gezegd worden het gaat hem prima af, en het staat hem ook zo beeldig! Regelmatig wisselen we nog stuivertje onderweg met het trio.
Vanaf Gea krijgen we een lange en zware klim, want we moeten de pas over. Het is er eentje van de buitencatagorie. Na de klim volgt een geweldige afdaling. Het is wel oppassen geblazen want de weg is nat van de vele regen en de wind is af en toe zeer verraderlijk. We komen allemaal heelhuids beneden, maar daar wacht ons een ander gevaar. Twee agressieve honden belagen Wim niet wetende dat hij een dazer heeft. Als hij die gebruikt vliegen ze als een speer terug het erf op.
Eric heeft het helemaal niet op honden en is van mening dat Wim hem voor het ergste heeft behoed.
In Rodeiro splitsen onze wegen weer. De randstadgroep gaat hier overnachten en probeert ons voor de tweede keer te verleiden om mee te gaan. Wij willen nog een stukje door naar Vila de Cruses, ruim dertig kilometer verderop waar we nog tweeëneenhalf uur overdoen. Ook dit deel van de route brengt ons hoge toppen en diepe dalen, zowel fysiek als geestelijk.
Door en door koud en nat arriveren we bij Hostal Don Din en verlangen naar een warme douche. Helaas geen warm water en de verwarming op de kamer doet het ook niet. Joost gaat naar beneden en spreekt de vier legendarische woorden: Problema, Aqua, doucha en frigo. Het blijkt voldoende om de boel in beweging te krijgen. Het meisje beraadslaagd per telefoon en zegt tegen Joost: Basta. Het moet dus voor elkaar zijn, en inderdaad begint het water aangenaam van temperatuur te worden. Ook de verwarming in de kamer komt op stoom zodat alle natte kleding kan drogen.
We halen nog wat boodschappen in het dorp en belonen onszelf met een pond heerlijke grote sappige dieprode kersen. Die hebben we wel verdiend vandaag!
