Maandag 19 mei 2014.

Maandag 19 mei 2014.

Het is fris geweest afgelopen nacht. We trekken dan ook meteen warmere kleding aan. De zon laat verstek gaan en het is zwaar bewolkt. Het is gelukkig nog droog als we de boel opbreken.
Als we op pad zijn komen we langs een pelgrimsauberge. Wim gaat naar binnen voor een stempel maar er is niemand aanwezig. De voorzienigheid heeft er voor gezorgd dat het stempel gereed ligt echter zonder gebruiksaanwijzing. Het eerste stempel ziet er niet fraai uit en beland in Joost zijn paspoort, maar de tweede mag er zijn!
Wim is vandaag niet vooruit te branden en wijdt dit aan de laagcalorische maaltijden van de laatste twee dagen. (Vegetarisch) Het menu del dia wat we tussen de middag eten moet alles weer goed maken.
We proberen de laatste dagen regelmatig contact te maken met onze pelgrimsvriend Bas uit Vlissingen. Hij is samen met zijn vrouw en caravan op vakantie in het noorden van Spanje. Het zou erg leuk zijn elkaar hier te ontmoeten. Het communiceren wil niet erg vlotten door slechte verbindingen zodat we in het ongewisse blijven of we elkaar nog zullen zien. Als we in een bushokje staan te schuilen voor een fikse regenbui zien we een Nederlandse caravancombinatie voorbij rijden. Ons gevoel zegt dat dit Bas en zijn vrouw wel eens konden zijn. Meteen bellen dus, ons voorgevoel klopt, hij rijd nog iets door en maakt dan rechtsomkeert. Bas mag aan de overkant op een boerenerf parkeren en draait uiterst behendig een bocht naar rechts. Met een klap zakt de rechterkant van de caravan naar beneden tot op het wegdek. Het wiel is weggezakt in een greppel die onzichtbaar is door het hoge gras wat er in staat.
Met veel affiniteit en boerenverstand krijgen we met vereende krachten de boel weer op de weg.
We drinken samen nog een kopje koffie op de goede afloop en dit bijzondere weerzien.
Met een paar uur vertraging komen we in het hostal aan waar we gaan overnachten.
We worden onder meer verwelkomd door Jos, Marjo en Eric. Bas had ze op de hoogte gesteld van onze komst toen hij een uur had staan te wachten op de parkeerplaats aldaar. Zelfs de eigenaar van het hostal was door Bas ingeschakeld en kwam met briefje naar ons toe.
We genieten samen met onze medepelgrims van een heerlijke maaltijd, waarna de waard ons verrast door een fles kruidenbitter op tafel te zetten waar we onbeperkt van mogen genieten!

Dit bericht is geplaatst in Spanje 2014. Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *