Zaterdag 17 mei 2014.

Zaterdag 17 mei 2014.

Omdat het gisteravond nogal laat geworden is met het schrijven van het verslag staan we vandaag een uurtje later op. Om 7.45 uur is het nog doodstil in de stad. Een heel verschil met gisteravond. We maken koffie en ontbijt op de kamer. Nadat ook de financiële verplichting afgehandeld is rijden we onder leiding van Basje de stad uit. We komen op de C 612 en gaan richting Villapando. De eerste 22 kilometer zijn vrij vlak, desondanks ligt het tempo niet erg hoog vanwege de tegenwind.
Bij Villarin de Campos buigt de route af naar het noordwesten en hebben we de wind niet meer op de kop maar meer van opzij. Dat is een stuk prettiger. Het terrein wordt meer heuvelachtig en we krijgen weer het nodige klimwerk. De omgeving is mooi want er bloeit veel brem en fluitenkruid. We zien zelfs een boom met rijpe kersen, maar die staat helaas op particulier terrein.
Onze route kruist de N 630 en we maken een flinke afdaling om op het laagste punt de Rio Esla over te steken. Vanaf dat punt moeten zoals gewoonlijk ook weer flink omhoog. Ditmaal moet dat over een wel heel slecht weggetje met stijgingspercentages tot 10%. In Bretocino komen we weer op een beter geasfalteerde weg en rijden via Burganes naar Mozar de Valverde. De camping in deze plaats is opgeheven, maar dat wisten we al uit de aanvullingen die op internet staan. Een dorp verderop is ook een camping, maar daar is het seizoen nog niet begonnen. We rijden nog 3 kilometer door en zijn dan in Benavente waar een auberge voor pelgrims is. De gps van Wim wijst ons de kortste weg en we zijn er dan ook snel. De auberge is onbemand en we moeten een sleutel halen bij de Oficina de Turismo op de Plaza Mayor . We kunnen daar pas om 16.30 uur terecht.
In de tussen tijd kunnen we mooi iets gaan drinken. We zien een leuk terrasje bij een druk bevolkte bar. We bestellen twee colaatjes en krijgen er elk een stukje zure bom bij. We schatten in wat het ons gaat kosten, Wim denkt aan € 2,80 en Joost schat dat het niet meer dan € 2,00 gaat kosten, het zijn tenslotte maar kleine flesjes!
Als we afrekenen en de serveerster € 4,00 vraagt krijgen we haast het zuur en dat is niet alleen van de zure bom die erbij geserveerd was.
Als we terug zijn bij het Oficina de Turismo worden we ingeschreven, krijgen een stempel en betalen acht euro voor twee bedden. Voor zo weinig geld onderdak waar vind je dat nog tegenwoordig!
Als we ons geïnstalleerd hebben in de auberge gaan we het stadje in en kopen, brood, sla, vis, tomaat, olijven en paprika en brouwen er een lekkere salade van.
Om 22.00 uur is de houten vloer uitgekraakt en ligt iedereen in zijn of haar mandje.

Dit bericht is geplaatst in Spanje 2014. Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *