Bad Breisig – Rhein Kassel

Wim en Joost ontbijten vanmorgen aan de grote tafel onder het afdak, weliswaar uit de wind maar de nachten zijn nog steeds erg koud. Ze nemen afscheid van de Romegangers en vragen of zij de groeten willen doen aan de nieuwe Heilige Vader.

Eenmaal weer onderweg merken ze dat er geen enkele mogelijkheid meer is om over de Rijn Radweg te fietsen, alles staat onder water. Op de beperkte kaartjes in het routeboekje stippelen ze voortdurend alternatieven uit. Onderweg maken ze een praatje met een Belg die hen tegemoet komt, ze kunnen hem waardevolle informatie geven over het vervolg van zijn route. Hij is een optimistisch mens, deze Belg, terwijl de broers nog deels in hun winterkleding rijden, fietst hij in een korte broek. Ze zien het hoendervel op zijn benen staan. Dit roept bij Wim visioenen op van de warme, bruine kippenkluifjes die ze regelmatig in de grill zien ronddraaien.

De broers fietsen weer verder op de alternatieve tour, maar het wordt zo langzamerhand een probleem om een camping te vinden die niet onder water staat, zowel aan de linker- als aan de rechterkant van de rivier. Het is een oeverloos verhaal. De laatste hoop voor deze dag is gevestigd op een camping in Rhein Kassel, als het daar niet lukt pakken ze het eerste hotel wat ze tegenkomen, al is het een Hilton!

Ze arriveren gelijktijdig met een stel wat uit de tegenovergestelde richting komt. De mevrouw gaat meteen informeren wat de mogelijkheden zijn. Gelukkig hebben ze nog een stukje camping aan de overkant van de weg wat een stukje hoger ligt dan de rest, hier mogen de broers een plekje zoeken, tussen de daar opgestelde caravans. Bij vrijwel alle caravans zijn de voortenten al uit voorzorg weggehaald. De tenten zijn amper opgezet of de broers worden al uitgenodigd door hun Friese buren voor een kopje vers gefilterde koffie. Heerlijk!

Vanwege de onzekerheid van wel of geen camping hadden ze nog geen inkopen gedaan voor avondeten. Omdat er naast de camping een klein restaurant is, besluiten ze daar te gaan eten. Bij aankomst zagen ze daar nog leven in de brouwerij, maar nu bleek de zaak gesloten. Vanwege de omstandigheden verwachten ze waarschijnlijk geen klanten. Als ze de fietsen halen om naar een eetgelegenheid te zoeken in de omgeving zijn de buren verbaasd dat ze nu al terug zijn. Wim en Joost doen hun verhaal en worden prompt uitgenodigd om gast aan tafel te zijn, want ze hadden toch een ruime hoeveelheid gekookt.

De broers generen zich wel een beetje om van deze uitnodiging gebruik te maken, maar hun eetlust doet het laatste restje gêne verdwijnen en ze schuiven aan voor een lekkere maaltijd. Ad en Annie zijn op de tandem onderweg naar Wenen. Zij fietsen ook al jaren, dus is er aan gespreksstof geen gebrek. Hoewel de klompjes bedoeld zijn voor hulpvaardige buitenlanders, maken ze in dit bijzondere geval graag een uitzondering. Met de vraag of ze nog wat ruimte over hebben om iets mee te nemen overhandigen ze de klompjes. Die gaan dus mee naar Wenen!

De broers hebben Izaäk gevraagd om voor hen uit te zoeken waar ze morgen eventueel kunnen kamperen, iets verder landinwaarts. Met dit vooruitzicht kunnen ze rustig gaan slapen.

Dit bericht is geplaatst in Duitsland 2013, Praag 2013. Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *