Torgau – Radebeul

Als Wim en Joost opstaan is het mistig. Ze bezoeken voor de laatste maal het toiletpaleis! Om tien voor acht rijden ze de camping af en volgen een stukje alternatief naar de Elbe radweg. Ze besluiten de radweg via de andere oever te volgen, want die keus is er.

Bij Mühlberg steken ze de Elbe over en omdat ze trek hebben in een kopje koffie volgen ze de bordjes naar de altstad. Hier raken de broers verzeild op een weekmarkt, waar de plaatselijke frietkraam koffie serveert in plastic bekertjes en de koek komt van het Duitse Stoepje. Ze fietsen nu door een andere deelstaat, wat merkbaar is aan de andere wegwijzers en aan de hoeveelheid bankjes die langs de route staan.

Rond vier uur belanden Wim en Joost op de kanoclub van Radebeul waar zij als fietsers ook mogen overnachten. “Zoek maar een plaatsje uit”, zegt de beheerder, “er is ruimte zat.” Ze zoeken een plaatsje uit en hebben de beschikking over vier waslijnen. Binnen korte tijd hangen deze vol met de schoongewassen spullen en kunnen wind en zon hun werk doen. Ook de slaapzakken hangen lekker uit te dampen.

Niets is wat het lijkt! Binnen luttele uren zijn ze volledig ingebouwd door een achttal tenten, bevolkt door reünie vierende kanoërs. Hoe meer mensen arriveren, hoe meer kratten bier er tevoorschijn komen. De broers vrezen voor hun nachtrust die ze wel verdiend hebben na 92 winderige kilometers.

Dit bericht is geplaatst in Duitsland 2013, Praag 2013. Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *