Sarajevo – Turbe

Dinsdag 22 mei 2012. Voor de laatste keer worden Wim en Joost verwend door Carla met een heerlijk ontbijt, terwijl buiten de regen gestaag naar beneden valt. Ze hebben alle tijd om de tafel alle eer aan te doen. Doordat het zo regent stellen ze hun vertrek uit. Rond 10:00 uur, als het droog is, nemen ze afscheid van Carla en stappen ze op de fiets.

De geplande route kunnen ze vrij makkelijk vinden en al snel rijden ze op de weg naar Travnik. Ondanks dat de route over een gele weg op de kaart liep, blijkt er toch ontzettend veel verkeer te rijden. Dat hadden de broers niet verwacht. Met uitzondering van één klim, rijden ze vandaag de hele dag door een breed glooiend dal. Een beetje saai.

De weergoden zijn hun echter goed gezind, het blijft droog en ’s middags laat de zon zich regelmatig even zien. Terwijl Joost in de supermarkt hun kostje bijeen scharrelt en Wim de fietsen bewaakt, komen er nog twee fietsers aan om inkopen te doen. Ze stellen zich voor als Florian en Wouter en zijn onderweg van Istanbul naar Amsterdam.

Ze laten Travnik voor wat het is en rijden nog zo’n 10 kilometer door naar Turbe. De broers kijken rond voor een kamer (sobe) en vinden er één boven een bar, pekara en een minimarket. Alles bij de hand. De fietsen stallen ze in een container tussen zakken meel en een noodaggregaat. Kunnen ze lekker opladen voor morgen.

Als de aardige eigenaar ons naar de kamer brengt, knipt hij niet alleen het licht aan maar ook de elektrische boiler schakelt hij in. Dat wordt dus even wachten met douchen. Die tijd benutten de broers met zoeken naar een eetgelegenheid. Het valt niet mee om iets te vinden voor een fatsoenlijke maaltijd. Het zal wel Bosnische fastfood worden. Dit blijkt inderdaad de enige mogelijkheid te zijn. Vanavond geen slaapmutsjes. Dat is vervelend, maar niet meer dan dat.

Dit bericht is geplaatst in Bosnië 2012. Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *