Maandag 14 mei 2012. Als de broers erop rekenen dat ergens een campingwinkel is en als die gesloten blijkt te zijn, dan hebben ze de volgende morgen accuut een ontbijtprobleem. Ook vandaag dus geen brood. Het noodrantsoen (door Wytske meegenomen) komt nu goed van pas. Ze zien dat er gisteravond laat nog een fietskampeerder bij is gekomen. Opvallend is dat zijn tent bijna identiek is aan die van Joost. Zijn fiets is een Gazelle, dus de eigenaar moet haast een Nederlander zijn. Er is echter nog geen teken van leven.
Als geste naar deze fietser zetten Wim en Joost hun tafel en stoelen bij zijn tent neer. Ze bekijken nu zijn fiets van iets dichterbij en zien op het achterspatbord de sticker van een rijwielhandel uit Vries. Ze hadden al een licht vermoeden maar nu weten ze het bijna zeker: dit moet Klaas zijn, die ze verleden jaar regelmatig op de camping ontmoetten.
Het blijkt inderdaad zo te zijn. Klaas is stomverbaasd en kijkt alsof hij water ziet branden als ze hem middels een luide kreet opmerkzaam maken dat ze ook aanwezig zijn. Het weerzien is allerhartelijkst en Klaas wil onmiddellijk een andere campinggast inschakelen om het weerzien op de gevoelige plaat vast te leggen. De broers stellen voor dat ze eerst wat bijpraten op deze toch wel onverwachte ontmoeting. Zo gezegd, zo gedaan.
Klaas tussen de familie Petje
Na de fotosessie nemen ze afscheid van Klaas die binnen enkele dagen Rome zal bereiken, om daar zijn laatste stempel te halen in het Vaticaan. Eenmaal weer onderweg ontmoeten ze twee Nederlandse fietsers en maken uiteraard een praatje. Terwijl ze daarmee bezig zijn, passeren er nog vier Nederlandse mannelijke fietsers die hen groetend voorbij zoeven.
In een klein supermarktje waar Wim en Joost brood en beleg kopen, mogen ze eerst diverse kazen proeven om zo te beoordelen welke een beetje pittig van smaak is, want daar houden ze van. Ze maken de winkelmevrouw duidelijk dat ze zes plakjes willen. Ze pakt het grote kaasmes en voor de broers het in de gaten hebben heeft ze al twee plakken van een centimeter dik afgesneden.
Om te voorkomen dat ze de rest van de reis voldoende kaas hebben grijpen ze in en roepen “Basta!”. Ze vinden het wel sneu voor het aardige meisje, want ze had voor hun bestelling een nieuwe kaas aangesneden. Ze vat het sportief op en laat hen ook nog van de prosciutto (ham) proeven, vers van het mes. Hier kunnen ze geen weerstand aan bieden, ze snijdt vakkundig vier mooie plakken af.
Voordat ze vertrekken eten ze buiten nog een banaantje op. De moeder van het meisje vertelt vol trots dat domani de Giro hun dorp aandoet. Ze maken haar duidelijk dat ze het jammer vinden dat ze een dag te vroeg zijn, maar nu ze het weten zullen ze alvast de route richting Assisi verkennen.
Het venijn zit vandaag weer in de staart. Zwaar hijgend, de fietsen vooruit duwend, bereiken ze de camping. Tegen 20% stijgingspercentage is niet op te fietsen. De hartelijke ontvangst (in het Nederlands) op camping Pian di Boccio maakt alles weer goed. Ze krijgen zelfs een welkomstgeschenk, een fraai vormgegeven flesje olijfolie van eigen bodem.
Nadat ze geïnstalleerd zijn, maken ze een rondje over een deel van de camping. Ze komen onder andere langs een groot zwembad en veertien appartementen die vrijwel gereed zijn voor gebruik. Op de daken wordt een zonnecelsysteem geïnstalleerd dat een vermogen oplevert van 43 kW, vrijwel voldoende om de totale behoefte van de camping te dekken. Het gehele complex (camping en olijfgaard) omvat ruim 70 hectare.
Als ze ’s avonds een vorkje prikken in het campingrestaurant, wordt een en ander muzikaal begeleid door het zoontje Max die ruim één jaar oud is (hij heeft talent). Dat kan ook gezegd worden van de mevrouw die in de keuken de scepter zwaait. De broers smullen van een heerlijke boerensoep waarin o.a. spelt, bonen en vlees is verwerkt.
Pianomuziek bij het diner
Ook het tweede gerecht, een soort varkensrollade met daarbij een pruimenmoes mag er zijn, een heerlijke combinatie. De service reikt zo ver dat ze de volgende morgen al om half acht vers gebakken broodjes af kunnen halen. Met dit mooie vooruitzicht duiken de broers de slaapzak in.
Wat een bijzonder toeval dat jullie Klaas zo ontmoetten, enorm leuk!