Het is zaterdag, 5 mei. Waar Wim en Joost voor vreesden is niet gebeurd. In hun directe omgeving staan een groot aantal campingchalets, bevolkt door Engelse jongelui die gisteren in de namiddag al flink aan de wijn waren. Zo van: de fles gaat rond, van mond tot mond. Tegen de avond stapten ze allemaal opgetut (sommige bij het vulgaire af) struikelend over te hoge hakken de bus in. Waarschijnlijk hadden ze nog een excursie!
De broers hebben de feestgangers ’s nachts wel thuis horen komen, maar daar bleef het ook bij. Bij het vertrek komen Wim en Joost langs het stekje van de Canadezen. Echte kampeerders! Een mooi schuin afgespannen tarp met daaronder 2 mummie-slaapzakken, waarvan de inhoud nog in diepe rust was. Het kost de broers weer enige moeite om de hoofdroute weer op te pakken, maar met behulp van alweer een aardige Italiaanse mevrouw blijft de schade tot enkele kilometers beperkt. “We zullen het maar eerlijk bekennen: ’s morgens vroeg zijn we niet op ons best”.
Daarom drinken de broers – indien mogelijk – bijtijds een kop koffie. Zo ook vandaag in Cerbaia. Je kunt wel merken dat het vandaag zaterdag is, want het is gezellig druk op het plein en in de koffiebar. Het is een komen en gaan van aller slag mensen. Jong, oud, strak in het pak of in werkkleding. Voorin de bar kun je iets uitkiezen uit de vitrine, zoals een koffiebroodje, diverse soorten croissants en sandwiches. Verderop aan de bar serveren ze de koffie uit. Er hangt een sfeer die je in Nederland niet kent.
Wim en Joost fietsen vandaag alweer door een mooi Toscaans landschap, gekenmerkt door enorme cypressen. Ook hier veelvuldig wijn- en olijfgaarden. Het valt ze op dat in sommige gevallen de olijfbomen fors teruggesnoeid worden. Ook hier kent men het gezegde “Snoei brengt bloei”. Tijdens het middaguurtje worden de broers op een klein spikkelbuitje getrakteerd. Ondanks dat het zeer dreigend oogt, blijft het tot hun verbazing zelfs de hele avond droog.
Vanaf de camping rijden ze een flink stuk naar beneden om de Coop supermercato te bezoeken. Het is zaterdag, dus extra inslaan! Ze zijn echter niet de enigen die er zo over denken. Honderden Italianen rijden met hun winkelwagentje kriskras als mieren van hut naar her. De broers zijn blij wanneer ze weer buiten zijn en de kakofonie achter zich kunnen laten. Op de camping in Siena hebben ze Nederlandse buren, ook fietsers. Zij hebben de voorgaande jaren tweederde van de route gefietst en doen nu het laatste deel.
