Bologna – Monta de Fo

Donderdag 3 mei 2012. Vlak naast het kampeerveld waar Wim en Joost gisteren neergestreken zijn, staan een aantal huisjes die bij het hostel horen. Gisteravond hadden ze reeds gebruik gemaakt van een buitenzitje. Toen ze wat verder rondkeken bleek ook de voordeur open te zijn. Nieuwsgierig naar hoe de indeling was, namen ze de vrijheid om dat even te bekijken. Omdat het niet verhuurd was en het campingtoilet ongeveer 150 meter verderop was, besloten de broers dit toilet alleen bij hoge nood te gebruiken. Gemak dient de mens.

Het opladen van de batterijen gaat in één moeite door. Prima service voor een schappelijke prijs bij dit hostel. Een aanrader.

De morgenstond heeft goud in de mond. Het goud bestaat deze keer uit: zonnig en fris weer, droge tenten, een stevig ontbijt en bij vertrek een aardige mevrouw die de broers de goede richting wijst.

Onderweg ontdekken ze al snel dat Italië een echt wielerland is met aardige renners, die vrijwel allemaal vriendelijk groeten en regelmatig een opgestoken duimpje geven. In Nederland maken de broers dat niet vaak mee.

Het is geen pittige, maar een zware dag vandaag. Met kilometers lange klimmen van 6 tot 8%, afgewisseld met stukjes van 10%. En dan die verraderlijke haarspeldbochtjes, oplopend tot 15%. Daarbij stelt de met vlagen krachtige tegenwind de krachten van de broers extra op de proef. “Met tegenwind fietsen is te doen, bergopwaarts fietsen is te doen, maar bergopwaarts met tegenwind: dat geven we je te doen!”.

Het Toscaanse landschap

Het Toscaanse landschap

Vanaf de tweede pas naar beneden zijn de broers zo enthousiast dat ze hun overnachtingsadres voorbij rijden. Gelukkig blijft de schade beperkt tot 50 meter terugrijden. Ze zijn blij dat ze er zijn, maar ook erg benieuwd hoe ze de nacht doorkomen, rustend op een grindbed.

Het diner is heerlijk: de broers laten zich goed verwennen in het campingrestaurant. Terwijl Wim en Joost trachten te converseren met mama die de broers bedient, zien ze dat er in de keuken vier personen rondlopen die hun bestelling gereed maken. Ze zijn de enige gasten, echt Italiaans!

Heerlijk gegeten, dus van de honger zullen ze vanavond in ieder geval niet wakker liggen. ‘Ontspanning na inspanning’, luidt het gezegde. Daar hebben ze zich netjes aan gehouden.

Dit bericht is geplaatst in Italië 2012. Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *