Woensdag 2 mei. Deze morgen ontbijten Wim en Joost uit hun tasvoorraad. Het blijft bij wat Ligakoeken en een muesli-reepje, wat weggespoeld wordt met een kopje cappuccino uit de campingautomaat. Prima te drinken overigens.
Zittend voor de automaat moeten ze tot 8 uur wachten, want eerder vertrekken is niet mogelijk. Bij aankomst betalen ook niet. Als je bepakt en bezakt gereed staat is het erg frustrerend als de poort gesloten blijft. Ze zijn hier nogal van de regeltjes. Zelfs voor het gebruik van wifi moet een formulier ingevuld worden, voorzien van paspoortnummer. En dat voor 1 euro.
Voordat het karige ontbijt zijn tol eist, bezoeken Wim en Joost een klein winkeltje waar ze voor elk een ciabattabroodje bestellen en laten beleggen. Zowel de broers als de winkelmevrouw zijn behendig in de gebarentaal.
De lunch wordt genuttigd in een mooi parkje in Castenaso, waar ook de tenten weer een luchtje mogen scheppen.
D-day oftewel droogdag
Door het missen van een afslag geeft het vinden van de camping nogal problemen. Een aardige Italiaan zet de broers weer op het goede spoor. Ze waren er dichterbij dan ze dachten, binnen 3 minuten stonden ze voor de receptie.
Hier in Bologna zitten de broers aan de voet van de Appenijnen, waarvan de contouren al van verre te zien waren. De hoogste toppen zijn nog met sneeuw bedekt. Morgen wordt het een echte bergetappe waarin een hoogteverschil van circa 950 meter overwonnen moet worden. Wim en Joost kunnen de borst nat maken!
Hoi Wim en Joost ,
wat zijn jullie ver van huis,ik ga jullie volgen en heel veel plezier en succes met alles,
groeten van janny en huib