Zondag 22 mei. Het is zwaarbewolkt en er staat een behoorlijk sterke noordwestenwind. Wind tegen dus. Als de broers het routeboek willen volgen, dan moeten ze vandaag ruim 120 kilometer afleggen. Dat is een beetje te veel van het goede in dit bergachtige landschap. De broers passen de route enigszins aan om op een ruime 80 kilometer uit te komen. Het is belangrijk dat ze op tijd een camping vinden, want daar zijn er maar weinig van in dit gebied.
In Santo Domingo de la Calzada nemen de broers de tijd voor het maken van een foto.
Joost van der Male in pelgrimstenue
Wim van der Male in pelgrimstenue
Aan het einde van de morgen hebben ze het geluk dat de wind draait naar het noordoosten en dat ook de zon regelmatig zijn gezicht laat zien. De gebarentaal wordt weer bijgespijkerd in de kleine winkeltjes en de gekochte waren worden opgegeten in één van de smerigste bushokjes die de broers ooit hebben gezien. Je moet er iets voor over hebben om uit die koude wind te zitten.
Na de maaltijd hebben de broers uit balorigheid een kleine bijdrage aan de hoop met vuil gedaan. Jacobus heeft ze hier onmiddellijk voor bestraft. Bij de start van een drie kilometer lange klim met een stijgingspercentage van 6% breekt er een verbindingsschakel van Wim zijn fietsketting. Wim heeft een reservesluiting bij zich en binnen een kwartier is het karwei geklaard. Nederig laten de broeders hun zwarte smeerhanden aan Jacobus zien.
De lange klim verloopt voorspoedig en de afdaling die erop volgt is geweldig. Aan het einde van de middag arriveren de broers op de camping in Burgos. Als ze een plaats zoeken voor de tentjes, zien ze er nog drie staan. Twee van de tentjes herkennen ze als die van Bas en Klaas (Brigadier Dog). Als de broers bezig zijn de spullen van de fiets te halen, komen Bas en Klaas eraan fietsen met nog een Nederlandse pelgrim, Chris uit Gorinchem. Het weerzien is allerhartelijkst en ze hebben elkaar veel te vertellen.
De drie pelgrims zijn vandaag de hele dag in Burgos geweest en hebben daar ook een hapje gegeten. De broers eten die avond een menu de dias in het campingrestaurant. Eerder dan 20:15 eten is geen optie. Voordat het zover is, drinken ze een cola’tje en werken ze aan het verslag. Het menu dat ze voorgeschoteld krijgen was werkelijk voortreffelijk. Voor elke gang kon je een keus maken uit drie gerechten. Vooraf hebben de broers beide de vissoep genomen. Wim’s hoofdgerecht bestond uit 2 gebakken koteletten met frites, Joost’s maaltje bestaat uit gepocheerde heek in visbouillon, met frites erbij. Als dessert kiezen ze voor flan met caramelsaus. De broers hebben een mooie fles rijoa tinto uitgezocht die de heerlijke maaltijd in de maag komt vergezellen.
De mevrouw die de broers bediende was Nederlandse (handig!), en bij de koffie kregen ze een lekker likeurtje. Quanta costa? 33 euro. “Als we nou niet lekker kunnen slapen…”
Zie Joost eens een hip baardje hebben!!