Donderdag 12 mei, de route is Brie – Aubeterre sur Dronne. Afgelopen nacht dreven er wat onweersbuiten langs: donder en veel bliksem. Gelukkig viel er vrijwel geen regen en kon de tent droog ingepakt worden. Geen campingbeheerder te zien, dus het was weer gratis. Onder een zwaarbewolkte hemel vertrekken de broers en Bas rijdt ook weer mee. De temperatuur ligt een stuk lager dan gistermorgen, dus kleden de drie pelgrims zich warm aan. Later kon de warme kleding weer uit, want na half 11 trekt het open en wordt het vandaag zelfs 28 graden.
In Torsac is het tijd voor koffie, maar eerst een stempel halen bij de burgemeester (maire). Eén van haar medewerkers zet voor ons de stempels. Als Bas aan de beurt is om zijn stempel te ontvangen, kan hij zijn pelgrimspas niet vinden. De stuurtas en alle andere tassen worden overhoop gehaald, maar niets te vinden… De mannen bedanken de beambte en gaan koffie drinken.
Gelukkig vindt Bas zijn pas na lang zoeken in één van zijn tassen en gaat naar de mairie om zijn stempel te laten zetten. Bas komt terug met het bericht dat madame la maire graag hun routeboek wil zien. Met z’n allen gaan ze terug naar de burgemeester, die zeer geïnteresseerd is in de drie pelgrims. Ze vraagt veel over de route, kopieert zelf enkele bladzijden uit het routeboekje, gaat meermalen met het trio op de foto en bekijkt de website. Zo maak je weer wat mee, met dank aan Bas die zijn pas niet kon vinden.
Bas met zijn pelgrimspas en de burgemeester van Torsac
De mannen zijn aan het rijden, maar onderweg schakelt Bas verkeerd en zijn achterderailleur komt in de spaken van het achterwiel terecht. Met wat kunst- en vliegwerk wordt de fiets gerepareerd en kunnen de drie fietsbroeders weer verder.
Na een korte supermarktstop bij de Super U zijn de mannen weer on route. Bas zijn schoen komt vast te zitten aan zijn klikpedaal en wil er niet meer af. Uiteindelijk krijgen ze het voor elkaar om de schoen van de fiets te ontdoen, met veel geweld van Bas en beleid van Joost, die er nog een gewonde vinger aan overhoudt.
Bas z'n schoen wil niet meer van de trapper af
In Aubeterre-sur-Dronne fietsen de drie naar de Jakobskerk, waar een gids de mannen naar het Tourist Office verwijst voor een très beau stempel. Naast het Tourist Office is een internetcafé waar twee dagen verslag voor de website worden getikt en naar het thuisfront opgestuurd. De broers mogen wat langer daar blijven en de deur sluiten. De baas is een biertje gaan drinken.
Eenmaal buiten treffen de jongens een Nederlander die daar al 11 jaar woont. Hij zegt dat het warme weer en de droogte uitzonderlijk zijn voor de tijd van het jaar. Hij informeert voor de pelgrims of de plaatselijke camping open is en gelukkig is die geopend. Op één caravan na is de camping leeg. Het toiletgebouw is goed en schoon, maar in plaats van op het toilet zitten de jongens liever aan een picknicktafel, of op een paar stoelen. Helaas lijken die in geen velden of wegen te bekennen en de mannen besluiten om de pingpongtafel aan te wijzen als surrogaatpicknicktafel. Daar houden de drie een staande receptie met lekkere fussili en heerlijke fromage bleu bresse als toetje. ’s Avonds bij de koffie en thee trakteert Bas de broers op een Snickers, en laten de Van der Males de marsepein rondgaan. Met dat lekkere eten én een mooie dag achter de kiezen, duiken de fietsers de slaapzakken in.
