Aubeterre-sur-Dronne – Créon

Op vrijdag 13 mei rijden de mannen van Aubeterre naar Créon. De dag begint goed. “Staande aan de pingpongtafel zagen we Bas zowaar 4 boterhammen eten, nooit eerder vertoond. We hadden dus een primeur!”

Nadat Bas de broers uitvoerig gefilmd en bedankt heeft, gaat hij Wim en Joost verlaten. Althans, dat denken ze. Bas gaat de ondergrondse kerk in Aubeterre bekijken en hij is van plan om te gaan overnachten in St. Emilion, bij de broeders in een klooster. Hij zal overnachten in een cel, in afzondering. Bas houdt van gezelligheid dus dat zal niet meevallen!

De broers stappen weer op de trappers en wisselen regelmatig stuivertje met, naar later blijkt, Klaas uit Drenthe.

Joost en Wim moeten vandaag weer wat moeite doen om brood en beleg te versieren, maar dat komt gelukkig goed. Op een terras drinken ze koffie en zoals gebruikelijk laten ze de kopjes staan, niet wetende dat die kopjes later nog voor een verrassing zouden zorgen…

Het middagbroodje wordt op een mooie picknickplaats genuttigd, samen met Klaas die zich aan de broers voorstelt en vertelt wie hij zoal heeft ontmoet onderweg. Met z’n drieën plunderen ze een enorme kersenboom met heerlijke rijpe kersen. Iets later, als de drie stilstaan om een bladzijde van het routeboek om te slaan en iets te drinken, fietst Bas ineens langs!

Hij rijdt mee tot St. Emilion waar hij een slaapplaats bij de broeders in het klooster zal zoeken. Bas vertelt dat hij koffie ging drinken onderweg, en op een terras twee lege kopjes zag staan. Hij wist zeker dat die van de broers waren geweest en heeft ze op de foto gezet. Allerlei details over de plek, het tafeltje, het personeel en het cafeetje kwamen precies overeen met wat de broers zich herinnerden van het bewuste kopje. Wonderlijk.

St. Emilion is vergeven van winkeltjes waar de betere wijnen worden gepromoot en verkocht. Een bakker is lastiger te vinden, maar van een aardige mevrouw krijgen Wim en Joost een plattegrond waarop ze aangeeft waar de bakker te vinden is. De bakker is vrij snel gevonden, maar helaas is hij op dat moment gesloten. De broers willen geen half uur wachten en fietsen verder.

Een paar kilometer na Branne gaan Joost en Wim van de route af naar La Sauve. Het fietspad waar ze rijden is aangelegd op een oude spoorbaan en heeft een stijgingspercentage tot 2 graden. Eenmaal boven blijkt er geen camping te zijn en moeten ze nog zo’n 8 kilometer verder rijden richting Créon en Lorient. Daar vinden ze een mooie camping met geweldig sanitair. In overleg met de campingmevrouw regelen ze een tafel en drie stoelen: très comfortable.

Op de dinerkaart staan vanavond weer lekkere kidneybonen. Wim en Joost schrijven een stukje verslag, gaan douchen en zien dan dat het al 23:00 is geweest voordat ze liggen. Veel te laat!