Paterna de Rivera – Villamartin
We ontbijten weer Spaans en krijgen een mega geroosterde boterham en voorzien die rijkelijk van roomboter en marmelade. Twee kopjes koffie de man erbij en dat slechts voor drie euro. Geen prijs voor een Spaans ontbijt. De prijs voor de kamer sluit hier bij aan en bedraagt veertig euro. We gaan naar onze fietsen die op de afgesloten binnenplaats gestald staan. De met tuingaas beklede toegangsdeur staat wagenwijd open en een déjá vu gevoel dringt zich op! Deze situatie hebben we eerder meegemaakt in Tsjechië maar gelukkig is het verloop hier minder desastreus, want de fietsen staan er nog! We vervolgen onze weg en houden de A-389 aan richting Arcos de la Frontera. Nadat we een uur onderweg zijn komen we langs een gigantische oppervlakte met zonnepanelen, althans dat is de eerste indruk. Als we het van dichtbij bekijken blijken het parabole spiegels te zijn die het zonlicht bundelen en weer uitstralen naar een centraal punt. In dit geval een stalen buis waar een vloeibare zoutoplossing doorheen wordt gepompt. De zoutoplossing wordt door de instraling verwarmd tot een temperatuur van vier- tot zeshonderd graden Celsius en vervolgens benut in een centrale om elektriciteit op te wekken. Het voordeel ten opzichte van zonnepanelen is dat de verkregen warmte opgeslagen kan worden in geïsoleerde tanks en zodoende ook s’nachts en bij bewolking benut kan worden. Al met al een interessant project, zeker voor techneuten! Na het zien van zoveel energie gaan we bij het eerstvolgende tankstation onze eigen energievoorraad aanvullen met… ja, alweer geroosterd brood. We krijgen er een mandje bij met diverse soorten paté en boter. Wil je ander beleg, dan staat dat op de bar! We rijden door een landbouwgebied met afwisselend graan en zonnebloemen. Later passeren we nog een strook met veel tuinbouw waar ze druk bezig zijn met het rooien van wortels die in grote big bags meteen worden afgevoerd. In Arcos de la Frontera aangekomen is het tijd voor een boterham. We treffen een mooi groen en schaduw rijk parkje annex speeltuin. Als we goed en wel aan de dis zitten komt er een tweepersoons onderhoudsploeg die de beregenings- installatie komt controleren en opnieuw inregelen. Ondanks dat het warm is hebben we nog geen behoefte aan een buitje en verkassen dus naar een ander bankje buiten de gevarenzone. Het plan is om in Villamartin te overnachten. Vanuit Arcos de la Frontera nemen we de route onderlangs het stuwmeer Embalse de Bornos via de CA-6105 en A-373. We doorkruisen Villamartin op zoek naar een overnachtingsadres. De Oficina de Turismo is, zoals we veel vaker meemaken, gesloten. We checken de smartphone en de IPad en zien slechts één mogelijkheid, Hotel Rural La Antigua Estación gelegen bij het lokale vliegveldje. We krijgen een mooie zeer ruim bemeten kamer voor een navenante prijs, en als we de Duitse eigenaar mogen geloven kunnen we morgen de dag beginnen met een uitgelezen frühstück.
