31 Mei 2018.

Torremolinos – Ardales

Vanaf de camping zijn we binnen vijf minuten op het treinstation en staren we als een aap in een glas water naar de Spaanse ticketautomaat. Gelukkig biedt een aardige man uitkomst en begeleidt ons stap voor stap door het programma. De betaling moeten we wel zelf verzorgen! Terwijl de automaat nog druk bezig is de tickets en het wisselgeld naar buiten te laten rollen stopt de trein al achter ons op het perron. We haasten ons naar de voor fietsers bestemde invaliden toegang. Terwijl het piepje klinkt om niet meer in te stappen duwen we onze fietsen én medepassagiers verder de trein in. Op het station Victoria Kent moeten we overstappen op lijn C2. Door een communicatiefoutje stappen we in de verkeerde trein en gaan weer richting Torremolinos! Op het eerstvolgende station er weer uit en terug naar Victoria Kent. We hoeven niet lang te wachten en stappen in de echte C2 die ons naar Álora gaat brengen waar we rond koffietijd arriveren. Voordat we de koffie kunnen drinken moeten we eerst nog even stevig klimmen om het centrum te bereiken. Vanuit Álora volgen we de MA-444 richting El Chorro. We fietsen door een mooi gebied met opvallend veel citroen-boomgaarden en overal zie je de volop bloeiende wilde bougainville. In het plaatsje El Chorro moet een camping zijn, die is er ook wel maar in een verre staat van verwaarlozing. Gesloten dus! Een medewerker van la Oficina de Turismo informeert ons dat er zeven kilometer verderop nog een camping is die wel geopend is. Voor we verder gaan dragen we eerst bij aan de dagomzet van de plaatselijke mini-mercado en eten een boterham op een schaduwrijk plekje in het park. El Chorro is een toeristische trekpleister vanwege de Garaganta (kloof). Vanuit El Chorro loopt een pad naar de hangbrug over de kloof, maar voor je daar bent kun je eerst nog testen of je hoogtevrees hebt. Over een behoorlijke lengte is tegen de loodrechte bergwand een soort van balustrade gemonteerd wat als wandelpad dienst doet. Er is dus wel enige moed voor nodig om deze spectaculaire trail ( Caminito del Rey ) te lopen. Halverwege de middag komen we aan op camping Parque Ardales. De plaats die we toegewezen krijgen is een soort bordes die ze op de helling hadden aangelegd. Moeilijk bereikbaar voor onszelf en al helemaal niet voor de fietsen die dan maar boven moesten blijven staan. Dit gaat het niet worden! We kijken rond en vinden een acceptabele plaats in de nabijheid van het toiletgebouw. Op de recepcion vinden ze het prima maar dan moeten we wel drie euro erbij lammeren, we staan tenslotte niet voor niets op split level niveau!

Dit bericht is geplaatst in Spanje 2018. Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *