24 Mei 2018

Cañada Morales – Cazorla

Als enige gasten op de camping willen we een goede indruk achterlaten bij onze gastvrouw en vegen de vloer aan in het toiletgebouw van de dames wat we tijdelijk in gebruik hadden. We zijn nog niet lang onderweg als we van bovenaf zicht krijgen op het langgerekte stuwmeer Embalse de Tranco. Het ene na het andere fraaie panorama ontvouwd zich voor onze ogen. Niet allen het landschap kan ons bekoren maar ook het vele wild wat we te zien krijgen. Buiten de vele herten ( ook dopherten ) zien we een drietal everzwijnen met jonge biggen. Het lijkt wel of ze later ruzie hebben zo’n enorm kabaal maken ze. Na Arroyo Frio wacht ons een zware klim naar de Puerto de las Palomas. Voordat het zover is slaan we flink wat proviand in die we deze keer niet opslaan in de tassen maar op een bankje iets verderop meteen aan onze maag toevertrouwen. De eerste zes kilometer van de klim zijn zwaar, we stoppen dan ook menigmaal om de verzuring geen kans te geven. Het vervolg van de klim, gedurende elf kilometer, is wat milder. Eenmaal op de top beland hebben we een schitterend uit zicht op Arroyo Frio beneden in het dal. Er volgt weer zo’n spectaculaire afdaling. We stoppen halverwege en hebben uitzicht op Burunchel en op een enorme oppervlakte olijfgaarden die keurig in het gelid staan. Om in Cazorla te komen volgt er nog een klimmetje. Omdat de winkels nog gesloten zijn kachelen we meteen door naar de camping die circa drie kilometer verderop aan de route ligt. Nou ja, kachelen. Het stadje uit is vanwege de steile weg niet te fietsen en bij de oprit van de camping is het van hetzelfde laken een pak. Lopen en duwen dus! De camping San Isicio is geweldig comfortabel. Ze hebben namelijk echt gras waar je de tentharingen zo met je voet indrukt. Dat hebben we nog niet vaak meegemaakt in Spanje. En ze hebben een wasmachine! Dat komt ons prima uit want we hebben nogal wat te wassen. Het is een echte Spaanse wasmachine, hij doet namelijk anderhalf uur over een eenvoudig programma. Dat is bijna net zo lang als je moet wachten op een ontbijtje in Teruel! Als de machine is uitgesukkeld is de zon verdwenen. We blijven morgen nog een dagje hier dat moet voldoende zijn om de was te droog te krijgen en de beentjes wat rust te geven.

Dit bericht is geplaatst in Spanje 2018. Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *