Potenza – Eboli
Nadat we ons tegoed hebben gedaan aan het Italiaanse ontbijtbuffet verlaten we hotel Vittoria. Het weer is ons goed gezind want het is al lekker zonnig en aangenaam van temperatuur. We zitten nog steeds in het hooggebergte dus er moet ook vandaag weer afwisselend flink geklommen en afgedaald worden.
In de namiddag zijn we in Zuppino. We kijken rond of we eventueel kunnen overnachten, maar die mogelijkheid ontbreekt in dit kleine plaatsje. Na een verkwikkend ijsje kunnen we er weer tegenaan ditmaal niet fietsend maar lopend. Twaalf procent over een lengte van zo’n honderdvijftig meter is iets teveel van het goede. En als klap op de vuurpijl zien we,als we de eerste bocht lopend ronden,nog zo’n portie voor ons liggen. Als we ook deze kwelling overwonnen hebben is de pijp aardig leeg. We passeren Serre waar we ook niet kunnen overnachten, dat kan er ook nog wel bij!
Doorkachelen dan maar naar het stadje Embolie waar we als pleister op de wond van negentig bergkilometers, een prachtige kamer krijgen in hotel Cristal. We zijn van plan een flink bord pasta te gaan eten in de stad en lopen straat na straat door om een restaurantje te vinden. Pizzatenten zat maar geen pasta voor ons. Op het laatst zijn we het zo zat dat we afspreken dat we de eerste de beste zaak binnen zullen gaan ongeacht wat het ook is!
Daar zitten we dan s’avonds om negen uur in zuid Italië met op het bord patat en een mozzarella kroket!
Ik zie nu dat jullie dwars over steken, wist ik niet, het lijkt de giro d,italia wel. vindt je het gek dat je klimmetjes krijgt. Jullie kennen zeker de spreuk eerst Napels zien en dan…..
Rome. Veel geluk verder