Het was weer even wennen om buiten op de grond te slapen. Bij het opstaan was onze gemoedstoestand dusdanig dat we het idee hadden dat een hele dag fietsen een te grote opgave zal worden. We willen nou ook weer niet direct opgeven, dus besluiten we om vandaag gebruik te maken van de Oostenrijkse spoorwegen, hierna te noemen OBB. We haasten ons, om rond tienen uit Salzburg te kunnen vertrekken. Helaas verspilde energie want er was geen plaats voor de fietsen in de trein rond dit tijdstip. We boeken voor de volgende trein naar Villach en hebben zodoende ruimschoots de tijd om nog wat rond te kijken. Buiten op het stationsplein strijken we neer op een bankje in de zon met links van ons een groep actieve roma’s en rechts een groep innemende dak- en thuislozen. We vervelen ons geen moment met dit gezelschap zodat de tijd omvliegt. We haasten ons naar perron 0 (ook toevallig) waar een behulpzame OBB-er zich ontfermd over onze fietsen en bagage. We zoeken een plaats in een lege coupé en krijgen al snel gezelschap van twee oudere dames met elk een poedel, een kleine witte en een grote zwarte. Het was een aangenaam gezelschap op de geur na. Halverwege de reis stapten ze uit, wat waren we opgelucht. De reis op zich was landschappelijk zeer de moeite waard en regelmatig hadden we een Marklin moment. Tussen Villach en Arnoldstein kunnen we ondanks veelvuldig vragen geen camping vinden die er volgens het routeboekje wel zou zijn, dus overnachten we na het voelen van één druppel regen in Pension Grum.In de loop van de avond scoort Wim veel punten door de volledige tekst voor de website per abuis te verwijderen van zijn I-pad. Dat wordt met de rug naar elkaar toe slapen vannacht !!
