Maandag 25 mei 2015

Hospitalet – Donzenac.We verlaten Hospitalet met een mooie afdaling. Onderweg ontmoeten we een Belgisch echtpaar op weg naar Santiago. Je zult je afvragen welke onderwerpen er tijdens zo’n gesprek zoal passeren. Bijvoorbeeld: Hydraulische remmen, waterdichte stuurtassen, dagafstanden, waar we vandaan komen, kamperen en campings, diverse tips voor de bips en andere kleine lichamelijke ongemakken.We komen nog twee koppels tegen die hun afdaling niet willen onderbreken en groeten met een knikje of een handgebaar.Als laatste pelgrims ontmoeten we een Nederlandse. Ze had alle tijd voor zichzelf maar ook voor ons. Als alleen reizende is contact heel belangrijk zei ze. Voor ons geldt hetzelfde vinden wij. Het klimwerk en ook vaak tegenwind hebben een flinke aanslag gepleegd op haar conditie. Ze fietste nu voornamelijk in de kleinste versnelling, dan fiets je ongeveer vijf kilometer per uur en heb je nog net geen zijwieltjes nodig om niet om te vallen!Het kan even duren maar: Santiago here she come!!Martel is een zeer toeristisch plaatsje en het terras van de plaatselijke bar is dan ook behoorlijk bezet. Iets verder is een supermarkt van Casino open. Voor ons is het, op tweede pinksterdag, een lot uit de loterij. We kopen in voor de hele dag want we verwachten niet nog zo’n kans te krijgen. Als we bij de kassa afrekenen doet Casino zijn naam eer aan. Zij innen de hoofdprijs!!In Turenne zien we een mooi bushokje waar we beschut voor de koude wind ons casinobrood gaan eten. We hebben een mooi uitzicht op het oude vestingstadje.Tijdens de maaltijd horen we het doordringende geluid van een bosmaaier. Volgens Wim draagt in deze heuvelachtige omgeving het geluid enorm ver. Hij vermoed dan ook dat de  goeie man al lang en breed thuis zit te eten.We gaan overnachten op een camping in Donzenac en rijden deze ongemerkt voorbij. Onbedoeld verkennen we dus alvast, in de vorm van een klim, de eerste paar kilometers voor morgen.