Vrijdag 8 mei 2015

Navajas – Valencia. We zijn vandaag al vroeg op. De zon houdt zich nog op achter de bergen en het is fris.Wim heeft last van een kater gehad. Het is niet dat hij teveel gedronken had gisteravond maar zijn eerste slaap werd ruw verstoord doordat een zwerfkat zonodig kennis met hem wilde maken door met zijn voorpoten op zijn rug te gaan staan. Gelukkig zat het tentzeil er nog tussen anders was het slecht afgelopen voor de nieuwsgierige kater. We nemen afscheid van onze Limburgse buren en duwen onze fietsen tegen de steile helling omhoog naar de Via Verde om deze verder te volgen richting Segorbe. Ondanks dat we op een oude spoorlijn rijden wil de trein maar niet op gang komen. Er moet weer van alles gebeuren, fotomomenten, souveniertje losschroeven (Wim), levensmiddelen inslaan, koffie drinken, en dan is er nog Kruimeltje.Kruimeltje is een bakker in Altura waar we brood en cake kopen. Waarschijnlijk heeft zijn vader hem vroeger ingepeperd: Zorg dat de toonbank altijd netjes is! Met een driftig zwaai veegt hij bij elke kruimel de toonbank weer schoon. Vermoeiend!We verlaten de Via Verde ter hoogte van Segorbe en moeten vierhonderd meter hoogteverschil overwinnen om Puerto de Chirivillate te passeren. Vanaf hier is het vrijwel voortdurend afdalen. Hoe verder we afdalen hoe meer de temperatuur stijgt.Iets voorbij Borboto, als we in de schaduw iets staan te drinken, passeert er een jonge man op een echte, degelijke, oud-Hollandse damesfiets. Wim maakte hier een opmerking over wat de man spontaan om doet keren. Hij was net zo Hollands als zijn fiets. Hij was goed op de hoogte van de groente- en fruitteelt in dit gebied en wist antwoord op de vele vragen die we op hem afvuurden. We zijn zoveel wijzer geworden over sinaasappelen, mandarijnen,uien,artisjokken en diverse kroppen sla dat we wel een groente- en fruitwinkel kunnen beginnen.We fietsen door de drukke stad naar het centrum tot bijna in de cathedraal om hier het laatste officiële stempel in onze Salvoconducto te laten zetten. De ceremonie krijgt nog en religieus tintje, het stempel wordt namelijk gezet door een non!Als we nog even voor de ingang van de cathedraal staan worden we in het Vlaams aangesproken. We maken kennis met Bernard de Vos en Ann Vandenberghe. We hebben een geanimeerd gesprek met deze plezante zuiderburen. Bernard trekt nog een fotootje waar wij samen met Ann opstaan en zal hem aan ons doormailen.

De getrokken foto

De getrokken foto

Hij verteld ons dat hij behoorlijk met zijn gezondheid heeft gekwakkeld maar met behulp van een  bottenkraker ( die de fijne kneepjes van het vak verstond ) weer aardig ter been was. Ons voorstel aan hem was dat hij hiervoor wel een kaarsje op mocht steken in de cathedraal. Dat ga ik zeker doen en ik steek er ook een voor jullie op antwoordde hij.We stellen het zeer op prijs dat zij dit voor ons doen en hopen er goesting van te bekomen.We verlaten de stad en maken gebruik van het fietspad langs het strand dat ons tot vlak bij camping Colvert brengt waar we voor de komende twee nachten onze tenten opslaan.

Dit bericht is geplaatst in Spanje 2015. Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *