Zaterdag 10 mei 2014.
Gisteravond troffen we nog een bekende op de camping. Deze man troffen we al eerder in Sevilla op de camping waar hij toen naast ons stond.
Het uiltje liet in de loop van de avond al snel weer iets van zich horen, op een gegeven moment hoorden we er zelfs twee fluittonen. Er zat wat verschil in de toonhoogte, dus waarschijnlijk een mannetje en een vrouwtje. Ze zullen wel Joop en Liesbeth heten!
Als we om 7.30 uur opstaan is het nog niet helemaal licht. De ander fietskampeerders die op het veld staan zijn ook al in de weer omdat iedereen op tijd wil vertrekken in verband met warmte.
Vandaag fietsen we weer door een mooi golvend landschap.
Natuurschoon
De wijn en olijfgaarden hebben in deze streek grotendeels plaatsgemaakt voor velden met perzik- en abrikozenbomen. Helaas zijn ze nog lang niet rijp! In Guareña drinken we een kopje koffie en vragen of we gebruik mogen maken van WiFi. Dat mag niet het is alleen bestemd voor hotelgasten, jammer want we hebben nogal wat te versturen.
Het landschap veranderd weer en nu rijden we door de rijstvelden. De akkers zijn niet zo groot van oppervlakte Maar het zijn er wel ontzettend veel. We zien dat de akkers met behulp van een laser worden geëgaliseerd door een tractor met een schuif erachter. Daarna wordt er ingezaaid en vervolgens de hele boel onder water gezet. Hoe lang het duurt voordat de rijst bovenkomt weten we niet, maar we hebben verschillende akkers gezien waar het zeker dertig centimeter hoog staat.
Door dit hele gebied lopen talloze irrigatiekanalen, want zonder water geen rijst! Het benodigde water komt uit de Rio Guadiana.
Met grote regelmaat komen we nu ook velden met tomatenplanten tegen. Dat is geen wonder want de streek rond Miajadas staat hierom bekend. Er staan ook enorme fabrieken om al die tomaten te verwerken.
Aangekomen in Miajadas gaan we eerst iets eten. Eerst een colaatje en we krijgen er een schoteltje met gefrituurde inktvis en wat patatjes erbij. We denken: dat is vast gratis. Omdat twee personen hier geen maaltijd aan hebben bestellen we er twee gerechtjes bij van de kaart. Één met pollo (kip) en één pattatas aoli. We verkeren in de veronderstelling dat het op de befaamde schoteltjes geserveerd gaat worden. Niets blijkt minder waar! Er komt een grote schotel met patat en daar bovenop een royale hoeveelheid kipnuggets. Apart erbij, een zakje ketchup (uit de streek uiteraard), een zakje knoflookmayonaise en twee vorken, Zo dat is handig, twee gerechten op één schotel denken we. Een paar minuten later komt de mevrouw weer naar ons toe, ditmaal met een grote schotel gebakken aardappelen rijkelijk gedecoreerd met knoflookmayonaise. We bestellen er nog een colaatje bij en waar we al bang voor waren gebeurd, er komt weer een schoteltje met patatjes, inktvis en twee gehaktballetjes. Waar we normaal gesproken onze borden altijd leeg eten is dat vandaag niet geval. We buigen deemoedig ons hoofd naar Jacobus.
Vanuit Miajadas is het nog circa 10 kilometer naar de camping. De laatste 5 kilometer moeten we op de vluchtstrook van de autoweg rijden. Op dit punt treffen we een Nederlands echtpaar die we ook op de camping in Merida gezien hebben. Gezamenlijk rijden we naar de camping en nadat we geïnstalleerd zijn drinken we gezellig een biertje op het terras. Teun en Connie zijn ook ervaren fietsers. De leuke verhalen gaan dus over en weer. Het meest frappante was dat zij van iemand gehoord hadden dat verleden jaar onze fietsen gestolen waren in Tsjechië. Wat is de wereld toch klein!
