Rieden – Nijkerk

Zaterdag 9 juni 2012. Als de broers om 5.15 uur wakker worden van het alarm op de telefoon, roffelt de regen op de tenten. Ze verwisselen hun zijden pyjama’s voor een plastic regenpak en gaan aan de bak. Weer of geen weer, de trein vertrekt om 7.02 uur vanaf spoor 3 uit Füssen. Rond 6:00 duwen Wim en Joost hun fietsen de steile helling op om de camping te verlaten. Een half uur later staan ze op het station en kunnen het regenpak weer uittrekken. Met een dweiltje maken ze hun fietsen en tassen een beetje droog, ze zijn tenslotte nette leute!

Stipt op tijd vertrekken de broers met de regional bahn naar Augsburg, waar ze overstappen op de IC naar Stuttgart. Hier moeten ze weer overstappen en mogen deze keer op hetzelfde perron blijven. De broers treffen daar nog twee Nederlandse fietsers, die eveneens met de IC richting Hamburg reizen. Gezamenlijk laden ze de fietsen in de fietswagon, ieder op zijn vooraf toegewezen nummer, waarna ze hun gereserveerde plaatsen opzoeken. De medereizigers zijn van mening dat ze ergens anders moeten zitten en verlaten het rijtuig waar Wim en Joost zitten.

Normaal gesproken stappen de broers over in Osnabrück, maar vanwege problemen met de locomotief lopen ze een vertraging op van bijna een uur. De aansluiting in Osnabrück kunnen ze waarschijnlijk wel op hun buik schrijven. De conducteur wiens advies ze vragen beaamt dit en adviseert de broers om in Munster uit te stappen en de regional bahn naar Enschede te nemen en vandaar verder met de NS. Als ze in Munster uitstappen, verwachten Wim en Joost hun medereizigers weer te treffen, maar tot hun verbazing zien ze hen niet!

Na ruim een uur treinen hebben ze een mooie aansluiting in Enschede, waar de intercity naar Amersfoort al gereed staat. Gelukkig gaan er niet meer fietsers mee, want voor meer dan twee bepakte fietsen is er in de erg krappe fietsruimte geen plaats. De Duitse buren hebben dat beter voor elkaar! Als ze eenmaal onderweg zijn, horen Wim en Joost via de portofoon van de conducteur dat ook deze trein kuren heeft. Als ze in Apeldoorn arriveren komt de treindokter erbij en deze trekt na een kwartiertje de diagnose: tot hier en niet verder!

Inmiddels is op het andere perron een trein uit Duitsland gearriveerd, de IC Berlijn – Schiphol. Iedereen wordt verzocht om over te stappen in deze trein. Gelukkig is er een lift van perron naar perron zodat de broers niet met de fietsen de trappen op en af moeten zoals in Augsburg!

Op het juiste perron aangekomen blijkt de fietsruimte in het allerlaatste rijtuig te zijn, dus maken de broers nog even tempo over het perron. Tot hun verbazing worden ze bij het inladen van de fietsen geholpen door, jawel, hun medereizigers die ze bij het uitstappen in Munster misten. Zij waren bewust doorgereden tot Osnabrück, waar ze het geluk hadden dat deze IC een vertraging van ruim een half uur had. De bofkonten!

Wim en Joost hebben nog een leuk gesprek met de mannen, die een fietstocht gemaakt hebben van Nijkerk naar Salzburg. Dat kan dus als je in Nijkerk woont! In Amersfoort aangekomen, nuttigen Wim en Joost eerst een kroketje en stappen vervolgens op voor de laatste kilometers die ze aangenaam voor de wind afleggen.

Rond 21:45 arriveren ze op de Valkenhof, waar de vlag uithangt en tot hun grote verrassing een heel ontvangstcomité gereed staat bestaande uit familie, vrienden en buren. We vinden het geweldig dat ze de moeite hebben genomen om bij onze aankomst aanwezig te zijn. Wytske heeft een en ander goed georganiseerd. Hulde! Onder het genot van een hapje en een drankje wordt er heel wat bijgepraat tot in de kleine uurtjes. Morgenochtend gezond weer op, maar niet om 6:00 uur!