Zaterdag 2 juni 2012. Het ontbijt vindt plaats op het alweer winderige terras. Als de wind uit dezelfde hoek blijft komen, kunnen ze daar vandaag weleens profijt van hebben. Om acht uur rijden ze de camping af en volgen de weg richting Trento. Hier komen ze weer op de hoofdroute en opnieuw is er een prachtig fietspad wat vrij parallel loopt aan de snelweg. Het is een vreemde gewaarwording te weten dat ze hier circa vijf weken geleden ook langsreden, in tegenovergestelde richting zittende in de auto. Hoe snel gaat de tijd…
Vanaf het moment dat de broers vanmorgen op de fiets zitten, zien ze steeds meer fruitboomgaarden. Voornamelijk appelbomen. Veel percelen zijn ook nog eens aan de bovenkant afgeschermd met een fijnmazig kunststof doek. Alle percelen hebben ook nog een beregeningsinstallatie. De broers vermoeden dat de oogst wordt aangeleverd bij een coöperatie, waarvan ze er regelmatig één tegen komen. De gebouwen gaan bijna schuil achter de enorme stapels lege fruitkisten. Ze zijn zo hoog opgestapeld dat ze met tuidraden gefixeerd worden.
De streek waar Wim en Joost doorheen fietsen is Zuid-Tirol. Vanaf het plaatsje Salurn worden ze geacht Duits te spreken, want hier ligt de taalgrens. Dankzij de wind kachelen ze aardig door. Wim en Joost rijden constant met een gangetje van wel 28 kilometer per uur. Een Italiaans echtpaar dat hen langzaam passeert steekt de duimen omhoog en roepen complimento, complimento! Respect voor de wijze waarop de broers zich verplaatsen hebben ze al vaak ondervonden onderweg.
Wim en Joost gaan overnachten op de camping in Vilpiano, waar ze een mooi groen veldje aangewezen krijgen aan de rand van de terrassencamping. Omdat het een nationale feestdag is, nodigen ze zichzelf uit om in het campingrestaurant spaghetti te gaan eten. De kokkin was nogal royaal met de chilipepers omgesprongen. In plaats van een servetje hadden ze beter een klein dweiltje naast het bord kunnen leggen om de transpiratie van het gezicht te deppen.
Na de maaltijd werken ze nog een poosje aan een dagverslag, zittend aan de picknicktafel waar ze gebruik maken van het lichtschijnsel van het toiletgebouw. Als het bedtijd is en ze naar de tenten lopen zien ze rondom zich vuurvliegjes vliegen. Ondanks dat ze goed verzekerd zijn besprenkelen ze uit voorzorg de tenten met water.
