Het is zondag 5 juni, en al tijdens het ontbijt krijgen de broers een telefoontje van de thuisbrengers Izaak en Riet, dat ze vandaag Braga verlaten. Ze hebben daar een nare ervaring gehad met een local die zich over hun kostbare spullen wilde ontfermen, zonder dat ze daar toestemming voor gaven. Ze voelen zich niet meer op hun gemak op die camping en gaan vandaag verkassen. In de loop van de dag zullen ze de broers inlichten over waar ze heengaan. Joost en Wim schrappen de uitgezette route naar Braga en nemen de gele 306 richting Modivas. Het zal vandaag niet zo’n heel lange fietsdag worden, want Izaak en Riet zoeken een camping in de buurt van Porto.
De broers nemen uitgebreid de tijd voor de koffie en als ze in een dorpje komen waar een concert gaande is, zetten ze de fietsen opzij om zich onder de toehoorders te begeven. Het concert wordt verzorgd door twee orkesten die tegenover elkaar hun eigen podium hebben. Het publiek staat ertussen. Zodra het ene orkest is uitgespeeld en het applaus in ontvangst is genomen, wordt hen de rug toegekeerd om het andere orkest te zien spelen. Voor zover de broers als leken het kunnen beoordelen wordt hier op een behoorlijk niveau gemusiceerd!
Eén van de twee orkesten
Wim en Joost luisteren en fotograferen en krijgen van een aardige meneer de adressen voor e-mail en website. Die is hier te bekijken: http://www.bandanovafermentelos.com/index.php. De broers beloven de gemaakte foto’s op te sturen. Dat het hier feest is blijkt ook uit het prachtige tableau wat ze gemaakt hebben. Het heeft een afmeting van circa 4 meter breed en 20 meter lang, met als basis coniferentakjes. Hierin zijn fraaie motieven verwerkt van andere natuurlijke materialen. Om het fris te houden wordt het regelmatig met water beneveld. Het ruikt ook erg lekker!
Deze vogel is onderdeel van het tableau
Na afloop van het concert worden er vuurpijlen afgeschoten vanaf een nabijgelegen terrein. Na van al die moois genoten te hebben gaan de fietsers verder richting Porto. In de buurt van het vliegveld eten ze iets van de grill met Franse frietjes erbij. Inmiddels hebben ze van Izaak en Riet vernomen dat ze in het kustplaatsje Vila Chã zijn neergestreken en dat er voldoende ruimte is voor de twee fietstentjes. Na wat speurwerk en twee keer vragen, belanden de broers op de kustweg naar Vila Chã. Deze keer leidt de route noordwaarts, omdat de broers al ver richting Porto waren gefietst. Geen probleem om even terug te fietsen.
Nog 15 kilometer te gaan. Ze hebben het al vaker gezegd tijdens de fietstocht: “Het venijn zit in de staart”. Dat is ook nu weer het geval. De broers wanen zich tussen Parijs en Roubaix, en dan met name op de kasseien. Het is werkelijk bar en boos. In deze kustweg zit één letter teveel. Om het echt gezellig te maken doet de koude noordenwind er nog een schepje bovenop!
Wim en Joost hebben zo langzamerhand geleerd om met tegenslag om te gaan en hanteren het motto van Joost zijn ex-collega Ton Vissers: “Het is vervelend, maar niet meer dan dat.” Daarmee is de kous af en bereiken de door elkaar gehusselde broers het dorpje Vila Chã, waar ze bij de ingang van de camping worden opgewacht door Izaak en Riet. Iedereen is blij om elkaar weer in goede gezondheid te zien.
Van de campingbaas krijgen de pelgrims een plekje naast Izaak en Riet, op een mooi grasstrookje. Izaak en Riet verwennen de broers met een heerlijk avondmaal en een lekker toetje. Dit was de laatste fietsdag op de camino Português. Morgen waarschijnlijk naar Porto voor een laatste stempel in de kathedraal. Dat zal een mooie afsluiting zijn.
