Wim en Joost waren onder de indruk van een gedicht dat een medepelgrim had uitgeprint en meegenomen op zijn bedevaartstocht. Hier de tekst:
Fiets
Wat zou het leven me zwaar vallen
Als er niet zoiets als een fiets bestond
De wind, strakke koele of warme zwoele
Door mijn hoofd en haar voelen woelen
En intussen almaar onbekommerd
Almaar verder pedaleren, kilometreren
Wat zou het leven stuurloos zijn
Als er niet zoiets als een fiets bestond
Om de drukte achter me te laten
En mezelf een weg te banen
Op zoek naar dat doel dat
Inzicht en harmonie heet
Hoe zal ik de wereld nog liefhebben
Als die fiets niet meer fietst
Als het virtuele het echte leven inhaalt
En ook de eenzame echt alleen zal staan
Zonder (f)iets
In het niets
-Kurt Titeca
