Voor de verandering hoeven de broers deze woensdagochtend geen tent af te breken. Ditmaal geen ontbijt op een picknick- of pingpongtafel, maar op een bord in de auberge voor pelgrims naast het hotel. Voor 2 euro 50 krijgen ze twee grote dikke stukken geroosterd brood met boter en jam, met een goede kop koffie erbij. Ontbijten doen ze samen met Koen, die overnacht heeft in een zaal van de auberge. Gisterenavond, na het eten hebben de broers een poosje met Koen zitten praten en hebben ze reiservaringen uitgewisseld.
Wim en Joost vertrekken vandaag op tijd en zijn al vroeg in León. Ze bekijken de imposante kathedraal en krijgen daar een mooie stempel in hun pelgrimspaspoort. Bij de kathedraal zien ze twee vrouwelijke wandelaars die vanmorgen gelijktijdig met de broers aan het ontbijten waren. Ra, ra, hoe kan dat? Uitgaande van het goede in de mens, zullen ze die ochtend ontzettend hard gewandeld hebben met een gangetje van 20 kilometer per uur.
Joost en Wim bij de kathedraal van León
Als de broers de route weer vervolgen lopen ze toevallig langs een Deutsche Backerei. Een mooi volkoren zonnebloempittenbrood, snijden gaat niet. Het brood is nog warm! Lekker. De broers bestellen nog twee koffiekoeken en kijken rond in de kleine bakkerij. Alles is echt Duits. Zelfs de mevrouw achter de toonbank spreekt Duits. Wunderbar, en ook wel lekker om even Duits te spreken.
León uitrijden kost wat moeite. De broers bestuderen het routeboek, vragen voor alle zekerheid nog even aan een voorbijganger waar ze precies zijn en passen de route aan. De broers hebben inmiddels geleerd dat verkeerd rijden doorgaans gepaard met extra klimwerk. Ook deze keer geen uitzondering op die regel!
In de namiddag begint het wat te rommelen in de verte, de eerste spikkels vallen en de broers stoppen even bij een bushokje en wachten de bui af. De bui komt tergend langzaam en dreigend naderbij. De broers krijgen een flinke portie bliksem, donder, regen, hagel en harde wind voor de kiezen. Voor ieder wat wils en in ruime mate beschikbaar.
Na dit familiepakket aan vervelende weersomstandigheden stappen ze op de fiets en leggen ze de laatste 13 kilometer naar Astorga vrijwel droog af. Via het bureau voor toerisme krijgen ze een lijstje met pensions en kleine twee-sterren-hotels. Het eerste hotelletje dat de broers bezoeken biedt een mooie kamer, dus de keuze is snel gemaakt. De eerste, de beste.
’s Avonds kiezen de broers in een restaurant voor het menu de dia en het smaakt ze voortreffelijk. Voldaan lopen ze naar de warme hotelkamer voor een hopelijk goede nachtrust. ’s Nachts vallen er nog regelmatig wat regenbuitjes, maar de twee zijn dan allang vertrokken.
