Het is maandag 23 mei en als de broers opstaan hangt er een dikke mist en is het behoorlijk koud. Er zit maar weinig ontbijt in de tassen, dus het blijft bij een kop koffie, een mueslireep en droge worst. Deze laatste werkt bij Wim nogal laxerend. Als we in Burgos zijn krijgt hij buikkrampen die zijn darmen in de hoogste staat van paraatheid brengen. Iets te paraat blijkbaar. De eerste stempel van vandaag is gezet!
Wim snelt een bouwterrein op en maakt dankbaar gebruik van de Dixie annex doucheruimte. Een kwartiertje later komt hij spic en span in een schone wieleroutfit weer naar buiten.
Gelijktijdig met een Nederlands echtpaar staan onze broeders in een bakkerswinkel om brood en een paar koeken in te slaan. Een aantal kilometer verder, als Wim en Joost onderweg een kopje koffie willen drinken, zien ze de mooie Santosfietsen van het echtpaar al van verre staan. Samen wordt er koffie gedronken en een praatje gemaakt. Het echtpaar, afkomstig uit Aarle-Rixtel, fietst de camino voor de tweede keer. De eerste keer hebben ze als aanloop door Frankrijk de fietsroute over “Oude Wegen” genomen. Dit is een andere, bekende fietsroute door Europa. Dit keer volgen ze de Sint Jacobsroute.
Aan het begin van de dag hebben de broers nog een paar venijnige klimmen voor de kiezen gehad, maar daarna is het landschap meer glooiend. De broers rijden dan veel vals plat, maar met die klimmen in het achterhoofd is dat prima te doen!
De bedevaartstocht brengt je op mooie plaatsen
In de enorme graanvelden zien ze veel steenhopen, die veelal met prachtig bloeiende planten zijn bedekt. Het lijken net rotstuinen. Ook zijn er veel planten en struiken te zien die in Nederland allang zijn uitgebloeid, onder andere de kastanjeboom, meidoorn, brem en fluitekruid. Vooral de brem bloeit uitbundig en ruikt heerlijk. Het fluitekruid zien ze meerdere keren manshoog staan. De broers verwonderen zich over de bloemenpracht in de bermen, een afwisselend palet aan kleuren vliegt aan ze voorbij als ze meters maken op de fiets. Genieten.
De bermplantjes leveren mooie plaatjes op
In de loop van de dag drinken ze een lekker koud colaatje op een schaduwrijk terras, want het is erg warm. De Brabanders uit Aarle-Rixtel zijn er ook en houden de eer van het zuiden hoog door een koud biertje te drinken. Ook zij doen verslag via internet, en zijn via http://elgeradvies.waarbenjij.nu/ te volgen. Van het echtpaar krijgen de broers de tip om de etappes zo in te delen dat ze vanuit Astorga aan de klim naar de Cruz de Ferro beginnen. Dit gratis advies zullen de broers niet in de wind slaan!
Eerst maar eens op weg naar de camping in Carrión de Los Condes. Bij aankomst zien ze dat Bas en Brigadier Dog (Klaas) zich al geïnstalleerd hebben. Bas is al bezig met de voorbereiding van zijn warme maaltijd. Als een echte Cas Spijkers maakt hij er weer een culinair hoogstandje van. Vooral zijn rauwkostsalade is een plaatje om te zien. En Bas let ook nog eens goed op de vitamientjes!
De broers zijn nog niet zo ver en moeten eerst nog even de boel opruimen en wat kleding wassen. Daarna gaan ze een koude pastasalade maken. Omdat Klaas zit te dubben wat hij gaat doen, wordt hij uitgenodigd om later een vorkje mee te prikken. Dat doet hij graag, want de Brigadier houdt van gezelligheid. In het dorp moeten de broers vier winkels af voordat ze alle ingrediënten voor de salade in de fietstas hebben. Vooral de crème fraîche laat zich niet zomaar vangen. Als echte survivors lossen de broers dit op door Griekse yoghurt te kopen, vier tenen knoflook erin te stoppen met een mespuntje suiker en een snufje zout. Voila, crème fraîche à la van-der-Male. Ex-politieman Klaas regelt een grote houten tafel bij de knorrige campingbaas die volgens de broers bij de Guardia Civil gewerkt heeft. Maar zoals je ziet, met politiemannen onder elkaar valt er wel wat te regelen.
Terwijl de broers bezig zijn om alle ingrediënten voor de pastasalade tot kleine stukjes te hakken, worden ze overvallen door hordes kleine zwarte vliegjes. Die vliegjes maken de pelgrims helemaal gek. Met veel kunst-, vlieg- en mepwerk komt alles toch nog voor elkaar. De broers genieten met volle teugen van de heerlijke pastasalade. Klaas vindt het ook heerlijk en geeft het grootste compliment wat je in Groningen kan krijgen: “’t kon minder”.
Aan het einde van het diner wordt Bas nog verrast door een heerlijk toetje en met z’n vieren genieten ze na van al het culinaire vuurwerk.
