Het is vrijdag 20 mei en Wim en Joost worden bij vertrek uitgezwaaid door de Zwitsers. Aardige gemütliche Leute. Ze spreken een mooi zangerig soort Duits. Heel leuk om aan te horen. Het is vandaag weer een echte hoha-dag en Los Vandermalos hebben het vermoeden dat dat niet zal veranderen voordat ze op de eindbestemming zijn.
De broers gunnen zichzelf een Spaanse lunch in Puente la Reina. Twee heerlijke broodjes met een lekkere koude cola erbij. Totaalbedrag €8,40. Het is een warme zonnige dag, genieten dus. Er zijn steeds meer wandelaars te zien. Dat komt omdat de route over de Roelantpas en de route over de Col de Somport hier, iets ten zuiden van Pamplona, weer samenkomen. De Belgische fietsers Paul en Liliane zijn over de Roelantpas gegaan en hebben daardoor een voorsprong op Joost en Wim.
De pelgrimsbrug in Puente La Reina
Bij de tourist info krijgen ze een mooie stempel met een afbeelding van de oude pelgrimsbrug. De broers ontmoeten daar twee Nederlandse wandelaars en maken een praatje. Ze zijn beide in St. Jean-Pied-de-Port gestart en dus nog maar enkele dagen onderweg. Weer onderweg ontmoeten de broers een Duits meisje. Ze is met haar fietstocht gestart in Lissabon en is op weg naar huis. Dat wekt ontzag bij de broers. In haar uppie en ook nog kamperen! Stoer hoor!
In Estella wordt het tentenkamp opgeslagen en ontmoeten Joost en Wim een Nederlandse man die vrijwel gelijk met hen de camping op komt. Hij is gestart in Sevilla, is in Santiago de Compostella geweest en is nu op weg naar huis. Tijdens het opzetten van zijn tent breekt hij een van zijn tentboogstokken. Gelukkig heeft hij zelf een reparatiehuls bij zich zodat die van de broeders in de tas kan blijven.
Het avondeten wordt genuttigd op de camping. Dit kan echter niet eerder dan 20:30. Voor het zover is, drinken ze een cola’tje en werken aan het verslag. De broers ontdekken dat ze alweer flink achter lopen. Als je zoveel leuke dingen meemaakt, gebeurt zoiets zomaar. Een grote rauwkostsalade, een halve kip met friet en een glaasje vino tinto worden verorberd. De salade is prima, de friet wat slapjes en de kip “zo droog als de kont van Sinterklaas”. Het kost de broers nogal wat moeite om deze weg te werken.
Het was niet allemaal kommer en kwel, want de jongeman die de broers hielp, ging speciaal voor de broers een brood afbakken zodat ze de volgende morgen in ieder geval iets te eten hadden. Het brood was nog warm toen ze hem meekregen. Het brood gaat mee de tent in. Joost en Wim gaan op tijd slapen om zo deze dag en de droge kip te verwerken.
