Het inmiddels afgekoelde brood wordt op het terras van het campingrestaurant genuttigd, waar voldoende tafels en stoelen aanwezig zijn. De broers nemen afscheid van de man met de gebroken tentstok en om 8:00 zitten ze alweer op de fiets. Joost en Wim willen boodschappen doen in Estella, maar helaas zijn de winkels niet eerder open dan 10:00 en daar kunnen ze niet op wachten. Na een klim van twee kilometer zijn ze in Monasterio de Irache, maar ook daar zijn ze veel te vroeg. Een prachtige stempel van de abdij moeten ze helaas voorbij laten gaan, Santiago wacht!
Bij een nabijgelegen casa del vino is er voor de pelgrims een extraatje. Hier kun je namelijk gratis water en een bidonnetje wijn tappen. Omdat de broers vandaag nog ver moeten fietsen, laten ze de wijn aan zich voorbij gaan.
Onderweg doen de broers boodschappen in kleine lokale winkeltjes, dat vinden ze erg leuk om te doen. Brood en melk vormen geen enkel probleem. Willen ze worst of ham, dan wijzen ze dat aan en maken de beweging van de snijmachine en naargelang het aantal plakken dat ze willen hebben steken ze een aantal vingers omhoog. “Inmiddels kunnen we al aardig tot tien tellen.”
Onderweg zien Joost en Wim steeds meer lopende pelgrimsgangers. Ook zij hebben het niet altijd even makkelijk met het noodzakelijke klimkwaad. Er zijn er bij die het nu al zichtbaar erg moeilijk hebben. Vandaag kamperen de broers in een kleine oude arena. Het is nog heel goed te zien waar de tribunes van de notabelen waren en de staanplaatsen voor het gewone volk. Ook de deur waardoor de stier naar binnen kwam was nog helemaal intact.
De camping in Nájera is gebouwd in een oude arena
Naast de broers staat op de camping een Engels echtpaar waar ze leuk contact mee hebben. Ze waren stomverbaasd dat de broers van tevoren niets regelden voor een slaapplaats. Al met al vonden ze het een great adventure. Op de camping hebben de Brüder Von der Mahler contact met vier Duitse mannen, met wie ze onderweg regelmatig stuivertje wisselden. Ze zijn goed herkenbaar door hun gele veiligheidshesjes. De mannen worden begeleid door een vijfde persoon die een camper bestuurt en om de 20 kilometer een stop maakt. Er is voor alle vijf personen een slaapplaats in de camper en eten doen ze buiten de deur.
Ook op deze camping wordt de tekening ingezet om een tafel en stoelen te versieren. De reactie is haast voorspelbaar: een brede glimlach en “Si!” is het antwoord. In de tijd dat Joost aan een deel van het verslag werkt, is Wim bezig zich in het Spaans te bekwamen. Hij doet voor het eerst alleen boodschappen in de stad. Gelukkig lopos es allemalos lossos.
Aan het einde van de dag verzamelen wat donkere wolken, maar het blijft gelukkig droog. Het is de hele dag prachtig weer geweest en met een voldaan gevoel sluiten Wim en Joost de dag af.
