Créon – Commensacq

Zaterdag 14 mei 2011. Het weer is volledig omgeslagen: afgelopen nacht was er veel regen, harde wind en onweer in de lucht. Het lukt nog net om regenvrij te ontbijten, maar daarna worden de broeders gezegend met een mals buitje. De omgeving was wel aan wat water toe, maar van Joost en Wim had het wel droog mogen blijven.

Klaas vertelde gisteravond dat hij in Lourdes is geweest, dat was samen met zijn vrouw. Hij zei: “Veel mensen kunnen hun krukken weggooien in Lourdes. Mijn vrouw brak daar haar been en kwam op krukken terug”. Joost en Wim bekijken het positief: “Nou ja, als er zoveel krukken weggegooid werden kun je wellicht voor een prikje een paar mooie uitzoeken.”

Nadat de stoelen zijn schoongemaakt en netjes teruggebracht, vervolgen de pelgrims hun tocht. Via de D13 van Créon naar Cadillac, waar ze de pelgrimsroute weer oppakken. Nadat ze de drukke markt in Londiras doorgemanouvreerd zijn, eten ze een boterhammetje en zien ze Klaas op een bankje zitten bij de kerk.

Tot die tijd hebben ze de hele tijd in hun regenpak moeten rijden. Tot het middaguur was het bewolkt en regenachtig, maar gelukkig klaart het ’s middags op en is er veel zon. Er staat een lichte westenwind.

Klaas is een klein beetje doof, maar aan zijn gezichtsvermogen mankeert niets. Gisteravond op de camping dacht hij het licht van de vuurtoren van Bordeaux te zien, circa 30 kilometer verderop. Of was het het laserlicht van de disco?

Na de lunch gaan de broers weer fietsen, Klaas is dan alweer even onderweg. De route loopt door de dennebossen van Les Landes: Als je van hout houdt kun je hier je hart ophalen. Langs de kant van de weg liggen enorme stapels gezaagd hout, tot 5 meter hoog opgestapeld en dan tot zo’n 500 meter lengte. Het is wel een beetje saai daar, want het ‘hout’ niet op, er is totaal geen afwisseling. Het is er niet echt heuvelachtig, maar er is wel veel vals plat, tot 2%. Deze dag werd dan ook gedoopt tot de Dag van het Vals Plat.

Hout Moet!

Wim en Joost hebben besloten om in Pisos op een camping te overnachten bij een kayakcentrum. Volgens het routeboekje kunnen ze daar terecht, en anders is er nog een air naturelle. Eerst rijden de broers beide plaatsen voorbij om in het dorp naar de boulangerie en de epicerie te gaan.

Klaas is ook in het dorp en is bij het kayakcentrum geweest, waar een vrouw bezig was om de boel af te sluiten. “Fermé” zei ze, en ging weg. Gedrieën rijden de fietsers terug om te kijken of er toch een mogelijkheid is om daar te overnachten. Helaas was dat niet het geval, zelfs het water was afgesloten. Op naar de air naturelle, maar die was niet te vinden. Uiteindelijk besluiten de drie om de route nog een stukje te volgen en dan, van de route af, naar Commensacq te fietsen, waar ook een kayakcentrum is: Base Nautic Mexico. In het dorp zien ze inderdaad een bord die de weg wijst naar Mexico. Na ongeveer 2 kilometer gereden te hebben, slaat de twijfel toe. Hoever zou het nog zijn? Nog 2, 5 of 10 kilometer? De pelgrims weten het niet.

Klaas gaat naar een boerderij om een en ander te vragen, maar hij moet alle zeilen bijzetten om zich een woedende hond van het lijf te houden. Geen info dus. Dan maar terugfietsen richting het dorp totdat daar iemand ze meer kan vertellen over de camping. Vlak voor ze het dorp binnenrijden vertelt een man aan Klaas dat het kayakcentrum nog circa 3 kilometer is. Blijkbaar zijn ze net te vroeg omgekeerd. De hond waar ze weer voorbijfietsen is nog even agressief maar komt niet van het erf af.

Het kayakcentrum is nu wel bereikt, maar bij de receptie is niemand aanwezig. Wel is er een groep Franse jongemannen die zich nogal luidruchtig laven aan een jerrycan gevuld met wijn. Als ze een en ander vragen kunnen ze uit het gelal wel opmaken dat de eigenaar net naar huis is gegaan. Er is warm en koud stromend water en er zijn toiletten en douches. Snel worden de tenten opgezet en wordt de picknicktafel geregeld. De mannen hebben trek, maar door alle onvoorziene gebeurtenissen staat het eten pas om 20:00 op tafel. Na de korte nacht van gisteren willen de mannen koste wat het kost rond 22:00 op bed liggen, en gelukkig liggen ze voor die tijd in de slaapzak, bij te komen van deze dag.