Marchiennes – Happencourt

Ik heb Joost aan de telefoon die me bijpraat over de afgelopen dagen. De vijfde dag: Dinsdag. Fietsen van Marchiennes naar Happencourt, een plaatsje met 200 inwoners.

De bevolkingsaantallen van Happencourt

De bevolkingsaantallen van Happencourt

Het was een goede koude nacht. ’s Morgens was het 5 graden, maar met een windkracht van 4 Bft lag de gevoelstemperatuur onder 0. Het heeft Wim en Joost geïnspireerd tot het schrijven van een versje:

Na alweer zo’n koude lentenacht
zijn onze wallen vol en zacht
Maar eenmaal door de zon beschenen
is deze schoonheid rap verdwenen

Ondanks dat de twee dik aangekleed waren was het “bar en bar koud”. Rillend zaten de twee te ontbijten aan de picknicktafel en door het hevige klappertanden “hoefden we het brood er alleen maar in te schuiven”.

De broertjes zijn om 08:15 vertrokken met mutsjes onder de helmen, dikke winterhandschoenen aan en dichte schoenen. Vandaag geen sandalen! Ondanks de kou was er wel een mooi zonnetje en hielp de oostenwind de jongens goed op weg.

In Cambrai werd er weer een stempel gescoord bij het secretariaat van de kathedraal. Een hele mooie stempel! Ook was er lekkere koffie op het grote plein in de stad. Voor Joost was dit een feest van herkenning, want tijdens een eerdere fietstocht met Wytske heeft hij hier ook vertoefd. Toen reden ze de route Nieuwerkerk – Boulogne-sur-Mer – Strassbourg.

De lunch vond plaats op een bankje naast een tennisveld. Omdat ze op maandag voor veel gesloten supermarktdeuren stonden, was de lunch karig: Twee-en-een-halve plak kaas en marmelade. De broers nemen zich voor om de voorraad beter op peil te houden en beter te plannen. Onderweg dus beter opletten waar de supermarkten staan en meteen kopen.

Deze dag stonden er veel heuvels op het programma en was het zwaarder dan maandag. Een stijgingspercentage van 6% met af en toe klimmetjes van 10%. Deze klimmetjes zijn dan meestal 50/60 meter, maar met zoveel kilo’s bepakking op je fiets hakken ze er aardig in.

Vlak voor Saint Quentin, waar het Van der Male-tentenkamp moest worden opgezet, fietsten ze langs een kanaal met sluisjes. Een mooi gezicht om te zien en ook goed fietsbaar, want net als het water moest ook het land daar vlak zijn. Om de kilometer heb je dan een klimmetje, en daarna is het weer lange tijd vlak.

Zoals gezegd was er van tevoren gekozen voor de camping bij Saint Quentin, maar deze is vanaf 1 juni pas open. Dat stond niet in het boekje. Toch even daar boodschappen gedaan en de volgende camping uitgekozen. Na een rit van 13 kilometer met een Kwalitatief Uitermate Teleurstellende klim (“dat mag je er best bijzetten hoor!”) denken ze er te zijn. Na die pittige klim ging het lekker bergafwaarts en zoefden de heren van de berg af. Eenmaal beneden ontdekken ze dat ze het bordje ‘CAMPING ->’ bovenop de heuvel hebben gemist en moeten ze het hele eind weer omhoog rijden. Niet alles zit mee als je van Nijkerk naar Santiago fietst.

Dit bericht is geplaatst in Frankrijk 2011. Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *